Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juli 2025


In sommige gevallen, moest de rechter het dikwijls ingewikkelde vreemde recht toepassen; in andere gevallen, als gevolg van den regel, dat de auteur in andere landen niet meer rechten kon doen gelden, dan hij in zijn vaderland genoot, eene moeizame vergelijking maken tusschen het vreemde recht en dat van zijn eigen land, om de voor den auteur minst gunstige bepalingen te kunnen toepassen.

Toen het uit was, en nadat we nog wat zwijgend hadden nagemijmerd, waakte ik op, en, mijn gastheer aanziende, wilde ik vragen: "Maar meneer Wagenvoort, permitteer me een vraag: u, die een gerenommeerd auteur zijt ... waarom schrijft u eigenlijk geen boek van dat verhaal?"

Volgens deze constructie zou dus het ministerie van predikanten de auteur zijn van ... de regeling der preekbeurten, welke die predikanten onder elkander hadden vastgesteld! Waarin hier de auteurs-arbeid van deze vergadering van predikanten bestond, is moeilijk te zien. Zij beslisten eenvoudig, op welke uren en in welke kerken zij den volgenden Zondag zouden optreden.

De auteur heeft niet alleen het recht te verhinderen, dat werken van een ander met zijn naam worden getooid; hij moet er zich ook tegen kunnen verzetten, dat zijne eigen werken zonder zijn naam of onder een anderen naam voor het publiek worden gebracht.

Nu zal ik je bij de grootste auteur van den tegenwoordigen tijd brengen; die zal je stellig minder vrees inboezemen. Je kunt je hart dan eens aan een gesprek over taalregels ophalen." De grootste auteur van dien tijd was een vrouw. Zij ontving fee Nederigheid zoo hartelijk mogelijk in een salon, dat op alle andere salons in de wereld geleek.

Dat voor Hugo de Groots Inleydinge tot de Hollantsche rechtsgeleertheyt in de jaren 1628 en 1629 vergeefs getracht werd zoowel bij de Staten-Generaal als bij de Staten van Holland octrooi te verkrijgen, schijnt uitsluitend te moeten worden toegeschreven aan de vijandige gezindheid der Staten-leden jegens den auteur .

"Toen ik in Parijs was," zeide Tolstoi eens tegen Schyler, "zat ik soms heele dagen boven op de omnibussen, mij vermakende met de beschouwing van het publiek, en ik kan u de verzekering geven, dat ik bijna in iedere persoon een type van Paul de Kock herkende." Dat de werken van dien auteur onzedelijk zouden zijn heeft Tolstoi steeds tegengesproken.

Gij zegt dat gij het zeer onaangenaam zoudt vinden, als voor den auteur in quaestie "het gevaar voor ondergang door veelschrijverij of minder goede letterkundige situatie bleef voortduren", nadat gij even te voren volkomen terecht opmerkt, dat hij tot 1896 niets van waarde publiceerde.

Nu is het wel waar, dat schrijvers en kunstenaars dikwijls, zooals men dat uitdrukt, "iets van zichzelf" in hunne werken leggen, doch dit geeft nog geen recht om te zeggen: de auteur en zijn werk zijn één.

Het artikel heeft dus alleen betrekking op werken, die den naam dragen van den auteur of van den uitgever. Hieruit mag echter niet zooals in enkele rechterlijke uitspraken werd gedaan worden afgeleid, dat werken, waarop geen naam vermeld staat, onbeschermd zouden zijn.

Woord Van De Dag

staande

Anderen Op Zoek