United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
In het eerste geval hebben de Kattenburgers de a, in de oorspronkelijke au, veranderd in e, en de Haarlemmerdijkers in o; de Kattenburgers de u in ui en de Haarlemmerdijkers in i.
Zij was ook niet een orakel, en er waren wel meer huishoudentjes, die het krap hadden, kleine ambtenaartjes, eerste luitenants... Neen, neen, au fond vond ze zich toch bespottelijk, maar er was niets, niets meer aan te doen! En terwijl ze pleitte voor Georges, was zij innerlijk woedend, dat hij haar zóo ver gebracht had.
Bruin had echt niet meêgedaan, want hij durfde niet. Doch toen de jongens zoo lang wegbleven, was hij langzaam naderbij gekomen, om te kijken, of ze er nog waren. Maar ongelukkig geloofde Flipsen er geen woord van, en in zijne kwaadheid legde hij Bruin over de knie, en begon er met zijn stok geducht op los te kloppen. "Daar! daar! daar!" riep hij bij elken slag. "Au, au, houd op!
Maar nog denzelfden avond zat hij au violon en kan nu 15 dagen zijn roes uitslapen, eer hij tot zijn etat normal d'ivrogne mag terugkeeren. Mauvaise clientéle, m'sieur!"
Doch toen hij hen later weer tegenkwam, en zij opnieuw begonnen te tuffen, sprong hij plotseling op hen af, en gaf hun ieder een klinkenden draai om de ooren. Dat gebeurde zóó snel en onverwachts, dat de twee jongens eerst niet eens goed begrepen, wat er gebeurde. "Au!" riep Frans. "Au!" riep Klaas. En beiden grepen zij naar hun ooren, waar zij een stekende pijn voelden.
"L'homme est bon tant qu'il craint sa peau". "Au besoing on s'aide du diable". Daar ligt de moraal. Het is verbazend, welk een aantal spreekwoorden er in de late Middeleeuwen gangbaar zijn geweest. In hun alledaagsche geldigheid sluiten zij zoo goed aan bij den gedachteninhoud der litteratuur, dat de dichters van dien tijd er een druk gebruik van maken.
Dit wist ieder die ooit de eer had het prinsesje van naby gade te slaan, en de lezer zal er ook iets van te zien krygen, parole d'honneur! Honneur au plus vaillant! schreeuwde nu weer 'n troep al te opgetogen Nederlanders, en onze Paltsgravin reed op-nieuw 'n oogenblik onverzeld.
Het mutsje waaide af en rolde over de steenen tot de wind het naar den kant.... Herinnert ge u die laagte naast de hooge sluis, daar waar een soort van tuintje is, bijna au niveau van het water? Daar waaide het mutsje in.
"Ik vind, dat we het nu zoo goed hebben." "Vindt je? Je bent au fond al heel bescheiden in je eischen," zeide zij op snijdend ironischen toon. Slechts de woorden drongen tot hem door, niet de toon van haar stem. "Ik weet eigenlijk niet, wat je nog meer verlangt," zeide hij, zonder te voelen, hoe zijn woorden haar kwetsen moesten. "We hebben immers alles, wat ons hart begeert."
"Laten we ons in elk geval uit de voeten maken." Zacht namen zij den terugtocht aan, maar toen zij langs den regenbak kwamen, sprong plotseling Flipsen uit zijn schuilhoek te voorschijn. "Wacht, deugnieten, nu heb ik...." Pof, daar viel hij, zoo lang als hij was, voorover op den grond. Zijn voet was in den ketting van het akertje verward geraakt. "Au!" riep hij. "Verwenschte jongens!"
Woord Van De Dag