Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 mei 2025


"En al die dysenterie, ziet u, dat is allemaal larie, net als dat bij ongeluk verdrinken," ging Bertie door. "Wat beteekend dysenterie eigenlijk?" De schipper toonde onverholen bewondering om de scherpzinnigheid van zijn gast, werd toen stug en ontkende verontwaardigd, maar gaf zich ten slotte gracelijk gewonnen. "Kijkt u eens hier, mijnheer Arkwright, dat zit'm zoo.

Kapitein Maloe had nog twee andere voorstellen op zijn geweten, en als die bekend zijn, verdwijnt hij uit deze geschiedenis. Eén was er gericht aan kapitein Hansen, het andere aan mijnheer Harriwell, den administrateur van de Reminge-plantage. Zij waren van gelijken aard, namelijk om mijnheer Bertram Arkwright een idee te geven van de ruwheid en rauwheid van het leven in de Salomon eilanden.

O, neemt u me niet kwalijk. Aangenaam, mijnheer Arkwright." "Mijnheer Brown is mijn assistent", legde mijnheer Harriwell uit. "En laten we nu die cocktail nemen." "Maar waar heeft hij dien Snider vandaan?" hield mijnheer Brown aan. "Ik heb er altijd tegen gesputterd dat die geweren op het erf bewaard werden." "Ze zijn er nog altijd", zei mijnheer Harriwell, een beetje geraakt.

Hij moet de instincten, gewoonten, en hersenprocessen van de zwarten en gelen en bruinen niet al te goed begrijpen; want het is niet op die manier dat het blanke ras zijn koninklijken weg over de wereld heeft gebaand. Bertie Arkwright was niet onvermijdelijk. Hij was te gevoelig, te fijn besnaard, en hij had te veel fantazie. Hij trok zich te veel van de wereld aan.

"De nikkers hebben daar de vijf blanken vermoord, den schoener buit gemaakt, kapitein en stuurman doodgeslagen, en zijn toen met z'n allen ontsnapt naar Malaita. Maar ik heb altijd gezegd dat ze op Hohono niet voorzichtig waren. Hier zullen ze ons niet in den dut vinden, dat verzeker ik u. Komt u even mee, mijnheer Arkwright dan kunt u het mooie uitzicht vanaf onze veranda eens zien."

Ook, zoo fluistert men, liet kapitein Maloe doorschemeren, dat er een kist Schotsche whisky verbonden zou zijn aan elk bijzonder grootsch idee dat mijnheer Arkwright van dat leven mocht krijgen. "Ja, Swartz was altijd een veel te groote stijfkop. Ziet u, hij nam vier zwartjes van zijn bemanning mee naar Toelagi om gegeeseld te worden officieel, begrijpt u en ging toen met hen terug in de sloep.

"Schoten?" zei kapitein Hansen droomerig. "Schoten? Hebt u soms hooren schieten, mijnheer Jacobs?" "Geen schot gelost", antwoordde mijnheer Jacobs. De schipper keek zijn gast zegevierend aan en zei: "Blijkbaar een ongeluk. Laten we naar beneden gaan, mijnheer Arkwright, en verder af-eten." Bertie sliep dien nacht in de kajuit van den kapitein, een kleine hut naast de groote kajuit.

"Ik was juist bezig mijnheer Arkwright te vertellen dat er voor inlandsche vergiften geen tegengif bestaat " "Behalve jenever", zei Brown. Harriwell schold zich uit voor een imbecielen idioot en rende weg om de jeneverflesch te halen.

"Johnny Bedip heeft bijna hetzelfde ongeluk gehad. Hij bracht er verscheiden terug van een pak slaag toen ze hem lieten omslaan. Maar hij kon even goed zwemmen als zij, en er verdronken er twee van hen. Hij gebruikte een voetenplank en een revolver. Natuurlijk was het een ongeluk." "Heel gewoon, die ongelukken," merkte de schipper op. Ziet u dien man daar aan het roer, mijnheer Arkwright?

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek