Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
De stolkjaerre stoot weleens als ze niet goed op de as staat. Bij de kariol zit de koetsier natuurlijk altijd op het achterbankje.
Keurig netjes timmerde hij er twee bankjes in, een voor- en een achterbankje. Gelukkig mocht hij het gereedschap van zijn grootvader gebruiken, en deze gaf meermalen goeden raad. Maar nu kwam het moeilijkste nog aan, want hij wilde zijn wagen van een toestel voorzien, waarmede hij hem in beweging kon brengen, zonder dat het noodig was hem te duwen of te trekken.
Vlug zette Aelbert den mast omhoog en heesch het groote zeil en het topzeil, terwijl Marten met een snelle beweging de fok aansloeg. 't Woei hard, en de boot kreeg onmiddellijk een snellen gang. Anna verliet het achterbankje en gaf het roer over aan Aelbert. Zij ging op eene andere bank zitten, met Kees aan hare voeten.
Heer Jan wendde den steven naar de Zaan. Hij wilde zelf hoe eerder, hoe liever thuis zijn, om zoo mogelijk over de zijnen te kunnen waken, en hij verweet zich de lichtzinnigheid, waarmede hij zijn pleiziertochtje van Ruichoort had ondernomen. Met diepe deernis staarde hij zijn reisgezel aan, die thans op het achterbankje gezeten was, met de ellebogen op de knieën en het gelaat in de handen.
Maar Flipsen deed net of hij doof was, en keek niet op of om, tot ik eindelijk zag, dat ik hem niet meer ontwijken kon. Ik kroop vlug tusschen het voor- en het achterbankje en maakte mij zoo klein mogelijk, en op 't volgende oogenblik vloog de kar Flipsen van achteren tegen de beenen, zoodat hij achterover op de kar viel. Zoo reden we samen verder, tot u kwam. Wat zat ik in angst, Vader.
Het was een kleine, zwartgeverfde tweemaster, die een sterken motor moest hebben; wij maakten nu ons bootje klaar, lieten de machine bijdraaien en maakten onze dorry, onze zeewaardige boot, los. Het was wel geen mooie boot, en de kapitein had op het achterbankje met de vlag geen bepaald gemakkelijke zitplaats, maar het bootje paste bij ons schip, en wij waren immers ook niet op een pleizierreis.
Enfin, als 't hem goed doet, ben ik er heel blij om; als hij nu 't land aan me krijgt, spijt het mij; maar het was de waarheid, en ik kan er geen woord van terugnemen." Zij lachten en keuvelden den geheelen weg over naar huis; en de kleine Baptiste, die op het achterbankje zat, vond, dat monsieur en mademoiselle bizonder goed gehumeurd waren.
»Och, wel ja!" sprak Heer Jan. »Zeg Marten, ben je gereed om meê te gaan? En heb je tuig en aas in orde?" »Alles ligt reeds in de schuit gereed." »Voortreffelijk! Laten we dan gaan." Marten groette zijne huisgenooten, die hem tot op den dijk vergezelden om van de afvaart getuige te zijn. Heer Jan nam op het achterbankje plaats, om te sturen, en Marten greep de riemen. Zij staken van wal.
Dik draaide zich om, en waarlijk, daar kwam Jantje's smalle hoofdje van tusschen het voor- en het achterbankje te voorschijn. Snel keek Jan om zich heen. Ha, de veldwachter verwijderde zich met groote schreden. Dik kwam naderbij. "Hoe zit jij daar zoo tusschen die banken gewrongen, kind?" vroeg hij lachend, want de heele geschiedenis maakte op hem een onweerstaanbaar lachwekkenden indruk.
Soms voerden zij een strijd met het kroos, dat de diertjes niet los scheen te willen laten, maar de golfjes gaven het niet op en bleven telkens overwinnaar. De twee jagers zaten onbewegelijk in het schuitje, Heer Jan op het achterbankje, Marten aan den steven, en hielden de langzaam wegdrijvende vischjes nauwlettend in het oog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek