Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 oktober 2025
"Waarom hebt gij ons afgeraden vrede te sluiten?" vroegen zij. "Onze manschappen in Pylos zullen van honger omkomen. Wij kunnen nu reeds nauwelijks voedsel voor hen krijgen, en als de winter aanbreekt, zullen zij zich zeker moeten overgeven. De Spartaansche soldaten op het eiland zijn veilig en hebben het goed.
De schitterende sterrenbeelden van het zuidelijk halfrond teekenen zich met een onvergelijkelijke juistheid tegen den hemel af. De zeilen van de Bounty hangen slap langs de masten, het vaartuig is onbeweeglijk, en het schijnsel der maan dat verbleekt voor den dageraad die aanbreekt, verlicht het luchtruim met een onbeschrijfelijken glans.
"Wat wij verlangen is het volgende: Wij vermissen nog vele dingen, die gij ons afgenomen hebt; die geeft gij ons allereerst terug. Zoodra de dag aanbreekt rijden wij weg, en nemen de hoofdmannen en deze vijf krijgslieden mee als gijzelaars.
Wanneer er een morgen aanbreekt, waarop een vonnis zal worden voltrokken en iemand zal worden opgehangen, gaan onze gedachten uit naar de cel van den veroordeelde, waar een medeschepsel ontwaakt uit zijn laatsten slaap op aarde.
"Nog eer de dag van morgen aanbreekt?" vroeg hij. "Zijn dat woorden van een rooden krijgsman? De bleekgezichten hebben ons overvallen en beroofd, en onze mannen gedood. Nu rukken zij met overmacht op ons aan, om ons bloed te vergieten, en roepen ook de scharen der Navajos tegen ons in het veld.
"De aarde, de aarde, donna Micaela! Ach, wij socialisten, wij hebben haar lief. Wij aanbidden de heilige aarde, die arme, verachte moeder, die rouw draagt, omdat haar kinderen naar den hemel willen opstijgen. "Geloof mij, donna Micaela," zei hij, "de nieuwe leer zal in zeven jaren verspreid zijn. Als de nieuwe eeuw aanbreekt, zal zij over de geheele aarde heerschen.
Hij moest echter beloven, vóór den volgenden dag het ontwerp werd ingeleverd, verscheidene punten hier en daar nog toe te lichten. "Sire, ik zal den ganschen nacht doorwerken", zeide hij, terwijl hij dacht: "ik zal hem om twaalf uur dooden, dan kan ik tot de dag aanbreekt aan mijn werk blijven."
"Drommels!" antwoordde hij, "dat is niet gemakkelijk te raden!... Ik geef het op!" Pescadospunt lachte bij dat antwoord. Hij kende zijn trouwen makker. "Volgens mij," vervolgde hij, "zullen die ellendelingen, voordat morgen de dag aanbreekt, elkander daar op dat eilandje verslonden hebben! Meent gij dat ook niet?" "Pouah!" riep Kaap Matifou met walging uit. "Een onsmakelijk beafstuk!
"Als ik zoo naar die woeste baren zie, Ned, ben ik toch maar blij dat we er uit zijn." "Dat ben ik volkomen met je eens, Jack, maar hier vandaan zou ik ook wel willen, want de wind blaast me door merg en been. Laten we wat landwaarts in gaan en zien of we eenige beschutting kunnen vinden tot de dag aanbreekt."
"Neen, dank u, Tante, volstrekt niet, ik voel me heel goed, en ben van plan dezen winter flink aan 't werk te gaan, om klaar te zijn voor Rome, wanneer die gelukkige tijd eens aanbreekt." "Je verdient er heen te gaan, beste meid, en ik ben er zeker van dat het wel eens gebeuren zal," zei Tante March, met een goedkeurend tikje op Amy's wang, terwijl deze haar zakdoek voor haar opraapte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek