United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μαζεύει λοιπόν ο Κωσταντίνος τα στρατέματά του στη Θεσσαλονίκη, κι ο γιος του ο Κρίσπος το στόλο στον Πειραιά. Ο Λικίνιος πάλε το στρατό του τον έφερε στην Αδριανούπολη, και το στόλο στα Δαρδανέλλια. Σωστή παράταξη το ξεκίνημα του Χριστιανικού του στρατού. Παντής λογής Κληρικοί τονέ συνόδευαν και τονέ βλογούσαν, και πενήντα διαλεχτοί αξιωματικοί προδιάβαιναν κρατώντας το Λάβαρο.
Τέλος παρά πάντα τα λεχθέντα υπό των συγχρόνων και των μεταγενεστέρων κατά της πολιτείας και των πράξεων του Ιουστινιανού, οποία δύνανται να λεχθούν και κατά πάσης εν τω κόσμω βασιλείας, η μεγάλη ιστορία του κόσμου εξύμνησεν ανέκαθεν και εξυμνεί το μεγαλείον της βασιλείας ταύτης. Ο Ιουστινιανός υπό του συγχρόνου του Χριστιανικού κόσμου ετιμάτο ως μέγας βασιλεύς της Οικουμένης.
Η θεά Πάλης είχε λησμονηθή προ πολλού, αλλ' οι αρχαίοι αυτής λάτρεις εξηκολούθουν αγαπώντες τον οίνον, τον χορόν και τας ευθύμους αγρυπνίας, και εν ελλείψει θεών προσέφερον εις τους μακροπώγωνας και συνωφρυωμένους Αγίους του χριστιανικού παραδείσου την χαρμόσυνον λατρείαν των φαιδρών και αγενείων κατοίκων του Ολύμπου.
Η νυξ παρήλθε, και πριν το λυκαυγές αρχίση να υποφώσκη εν τη πρώτη εκείνη μεγάλη ημέρα του Χριστιανικού Πάσχα, η περιπαθής αγάπη των γυναικών εκείνων αίτινες προσεκαρτέρησαν τελευταίαι παρά τον Σταυρόν, τας έκαμε και πρωινωτάτας παρά τον τάφον.
Αντί λοιπόν να ερευνώσι τα μυστήρια του χριστιανικού ουρανού, κατεγίνοντο ως φρόνιμοι άνθρωποι να απλώσωσι την βασιλείαν του εφ' όλην την γην, εν ονόματι αυτού εισπράττοντες φόρους παρά πάντων των εθνών. Η δε Ιωάννα, αγχίνους ούσα και ευτράπελος γυνή, ταχέως εμάντευσε των μαθητών της τας ορέξεις.
Και όμως, μεθ' όλην την ιδιορρυθμίαν ταύτην, ουδείς ποτε έψαλλε ιερόν άσμα μετά πλείονος χριστιανικού αισθήματος και ενθουσιασμού, εξαιρουμένου ίσως του γνωστού εν Αθήναις γηραιού και σεβασμίου Κρητός, του ψάλλοντος το &Άλαλα τα χείλη των ασεβών& με την εξής προσθήκην: «Άλαλα τα χείλη των ασεβών των μη προσκυνούντων, &οι κερατάδες&! την εικόνα σου την σεπτήν....» Αληθείς ορθόδοξοι Έλληνες!
Μετά την εκπλήρωσιν δε και του τελευταίου τούτου χριστιανικού καθήκοντος συνωμίλησε μετά των διδασκάλων και του ιερέως περί των θείων καλλονών του χριστιανισμού, και ιδίως περί της αγαλλιάσεως, την οποίαν αισθάνεται ο αληθής χριστιανός κατά τε την διάρκειαν του βίου του, και κατά τας ώρας του θανάτου του. Ηθέλησε τότε ν' αποχαιρετίση και τον αγαπητόν του κήπον.
Αλλ' είς των συμβούλων του Ιουστίνου, ο Πρόκλος, παρέστησε την πρότασιν ως αποβλέπουσαν εις την δημιουργίαν αξιώσεων επί του χριστιανικού θρόνου, και διά τούτο απερρίφθη. Την απόρριψιν ηκολούθησεν η κήρυξις πολέμου εκ μέρους του Καβάδου.
Αλλ' ούτε διά των διδαχών του, ούτε διά των παραδόσεών του ωφέλει τόσον, όσον διά του καλού παραδείγματός του· διότι, προσελκύων διά της αμέμπτου και ευεργετικής διαγωγής του το σέβας και την αγάπην μικρών τε και μεγάλων, εδείκνυεν ούτω και διευκόλυνεν εις πάντας την οδόν του χριστιανικού βίου.
Εν μέσω δε του χριστιανικού τούτου θριάμβου, τον οποίον παρηκολούθει ο λαός μετά φανών και λαμπάδων και ψαλτών ψαλλόντων επινικίους ύμνους της Εκκλησίας, ο Γελίμερος επανελάμβανε το του Εκκλησιαστού: «Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης». Εκτός των άλλων λαφύρων εις τον θρίαμβον εκείνον εκομίζοντο και τα χρυσά σκεύη του εν Ιερουσαλήμ ναού του Σολομώντος.
Λέξη Της Ημέρας