United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Κ' ήτανε κάποιος γείτονας, ζευγολάτης δικού του χωραφιού, που τον ελέγανε Χρώμη και περασμένος στα χρόνια. Αυτός είχε γυναικούλα φερμένη από την πολιτεία νέα κι όμορφη και πιο τρυφερή από χωριάτισσα· την ελέγανε Λυκαίνιο.

Εκεί θαυρή γραμμένη Την πίστη μαςένα Σταυρό, τώνειρο, την ελπίδαένα δικέφαλο πουλί... Τούπε ο Θεός θα γένη... Σήμερ' αρχίζει ο κάματος. Ήρθαν τα πρωτοβρόχια, Θάμεθα 'μείς η προοιμιά. Άφαντος ζευγολάτης Που δε δελιάζειτη σπορά, κρατεί το χερουλάτη.

ΠΟΛΩΝΙΟΣ Ηξεύρετε οπού κάποτ' ώραις και ώραις κάμνει περίπατον εδώτο μακρυνάρι. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Αλήθεια. ΠΟΛΩΝΙΟΣεκείνον τον καιρόν εγώ θα του απολύσω την κόρην μου, και σεις οπίσω απ' την αυλαίαν μ' εμέ κρυμμένοι θα παρατηρήτ' εκείνην την συναπάντησιν· και αν δεν την αγαπάει, αν από έρωτα τον νουν δεν έχει χάση, σύμβουλος να μην ήμ' εγώ της πολιτείας, αλλ' επιστάτης των αγρών και ζευγολάτης.

Και ποια η ανάγκη να παν σε ανώτερα σκολειά όλα τα Ελληνόπουλα, ο ζευγολάτης, ο εργάτης, ο ναυτικός, ο χωριάτης; Η γλώσσα δεν τους άφησε να το στοχαστούν. Ένας πολύ σπουδαίος λόγος για να παν σε ανώτερα σκολειά όλοι οι Έλληνες, είναι για να μπορέσουν να ξεμάθουν τη γλώσσα τους ολότελα και να απομάθουν την αττική διάλεχτο!

Ο ζευγολάτης 'ςτ' όργωμα, 'ςτό σάλαγο ο αγωγιάτης, Ο άρχοντας 'ςτό παλάτι του, 'ςτά πέλαγά του ο ναύτης, 'Στά άγια μυστήριά του ο παπάς, μέσ' 'ςτό γλυκό της ύπνο Η ελληνοπούλα η ώμορφη και μέσ' 'ςτά παραμύθια Και 'ςτά τραγούδια πώλεγε ο πατέρας 'ςτά παιδιά του. Έλα, βουνίσια Μούσα μου, χωριατοπούλα Μούσα, Έλα να κλάψουμε κ' ημείς του Βασιληά την Κόρη.

Τ' απόσπερνο κι' αποβραδύς, που βασιλεύει ο ήλιος, Και με τα δυο καματερά γυρνάει ο ζευγολάτης Απ' τ' όργωμά τουτο χωριό, τέτοια τραγούδια λέγει. Ο αγωγιάτης, τες ερμιές, τα δάση που διαβαίνει, τον σάλαγον, οπού χτυπά τα φορτωμένα ζα του, Για να περνάη το μάκρεμα, τέτοια τραγούδια λέγει.