United States or Micronesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλ' ο Σωκράτης επεθύμει διά της βραβεύσεως ν' αυξήση την φιλοτιμίαν και τον ζήλον του Αλκιβιάδου εις τα υπέρ πατρίδος καλά έργα· ως αληθής δε φίλος πάσαν ευτυχίαν των φίλων του ως ιδίαν αυτού ευτυχίαν εθεώρει. Βλέπετε λοιπόν ότι η διαγωγή του Ανδρέου προς τον Φίλιππον δικαίως μ' ενθύμισε την διαγωγήν του Σωκράτους προς τον Αλκιβιάδην.

Αύτη έκειτο εις την Πλάκαν, ακριβώς απέναντι των οικιών Λεβίδη και Χωματιανού, μεταξύ των οδών Αδριανού και Αγίου Ανδρέου, διετηρήθη δε μέχρι του παρόντος αιώνος · τα επί της ευρυχώρου αυλής της δωμάτια είχον τότε μεταβληθή εις σχολείον, εν ω εδιδάχθησαν τα πρώτα γράμματα πλείστοι Αθηναίοι, εν οις και ο Γεώργιος Ψύλλας, ο δους τω Ευστρ. Ροΐδη τας πληροφορίας ταύτας.

Ο Ναθαναήλ ή Βαρθολομαίος ήτο από Κανά της Γαλιλαίας. Τα ελληνικά ονόματα του Φιλίππου και του Ανδρέου, ομού με το γεγονός ότι προς τον Φίλιππον οι Έλληνες απηυθύνθησαν όταν ήθελον να ίδωσι τον Κύριον, και η υπ' αυτού ανακοίνωσις της αιτήσεως προς τον Ανδρέαν, δυνατόν να είναι ένδειξις ότι είχον ούτοι σχέσιν προς τους Ελληνιστάς.

Δεν επερίμενεν ο Φίλιππος να λάβη χάριν παρά του Ανδρέου διά ν' ανταποδώση αυτήν· αλλ' ούτε ο Ανδρέας επερίμενέ ποτε την ανταπόδοσιν της χάριτός του, διά να προβή εις άλλην νέαν χάριν. Τοιούτους λεπτούς υπολογισμούς δεν γνωρίζει η αληθής φιλία.

Η παρά πάσαν ελπίδα απροσδόκητος αύτη του Δυοβουνιώτου υποχώρησις εξέθηκεν εις προφανή κίνδυνον τον Πανουριάν, όστις είχε καταλάβει την Χαλκομμάταν, διά δε των αξιωματικών αυτού Παπά Ανδρέου Κοκοβιστιανού και Κομνά Τράκα Αγοργιανίτου, το χωρίον του Μουσταφάμπεη.

Πλησιάσας και ο αγαθός γέρων έσφιγξε την χείρα του Ανδρέου, και τω είπεΣήμερον ανεφάνης, φίλτατε Ανδρέα, και φίλος αληθής, και Έλλην γενναίος· ενώ ήσο ασφαλέστατος επί του δένδρου, επροτίμησας να κινδυνεύσης διά να σώσης τον φίλον σου! Ιδού, παιδία μου, επρόσθεσε, τα αποτελέσματα της ενώσεως και του διαχωρισμού.

Ο Φίλιππος είναι η πρώτη αιτία της φιλίας, ήτις μας συνδέει, και εις αυτόν επομένως ανήκει ο στέφανος της μυρσίνης. Οι λόγοι αυτοί του Ανδρέου εις άκρον εχαροποίησαν τον Γεροστάθην· προθύμως δε επρόσφερε τον άλλον στέφανον προς τον Φίλιππον. Τοιουτοτρόπως δε ευχαριστήθη η ευγενής επιθυμία του Ανδρέου, όστις ως αληθής φίλος επεθύμει να συμμερισθή μετά του Φιλίππου του την δόξαν της ημέρας εκείνης.

Ενώ δε ταύτα εγίνοντο, ο Γεροστάθης ήρχισε να καταβαίνη τον λόφον, τρέχων προς βοήθειαν των μικρών αυτών φίλων, και παρακολουθούμενος παρ' όλων ημών. Αλλ' ότε είδομεν τον θρίαμβον του Ανδρέου, και την σωτηρίαν του Φιλίππου, ο Γεροστάθης χειροκροτών εφώναξενΕύγε! Εύγε, Ανδρέα! ημείς δε πλήρεις χαράς ετρέξαμεν προς τον Ανδρέαν και τον Φίλιππον.

Ο Γεροστάθης, αφού επήνεσε τον Ανδρέαν διά την αγαθήν του ψυχήν, επρόσθεσεν ότι η προς τον Φίλιππον διαγωγή του Ανδρέου ομοιάζει πολύ την διαγωγήν του Σωκράτους προς τον Αλκιβιάδην εις την μάχην της Ποτιδαίας, και διηγήθη τα εξής.