Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 6 Ιουλίου 2025
Όταν αποθάνη τινός ο πατήρ, όλοι οι συγγενείς φέρουσι ζώα· έπειτα, αφού τα θυσιάσωσι και τα διαμελίσωσι, διαμελίζουσιν επίσης τον πατέρα του φιλοξενούντος· αναμίξαντες δε όλα τα κρέατα τα παραθέτουσι προς δείπνον. Την δε κεφαλήν αυτού ψιλώσαντες και καθαρίσαντες καταχρυσούσι, και έπειτα μεταχειρίζονται αυτήν ως είδωλον προσφέροντες κατ' έτος μεγάλας θυσίας.
Οι δε εξάδελφοι και οι άλλοι συγγενείς είναι οικείοι εξ αιτίας τούτων. Δηλαδή διότι κατάγονται από τους ιδίους αδελφούς. Γίνονται δε στενώτεροι ή μακρινώτεροι όσον είναι πλησιέστερα ή μακρύτερα ο αρχηγός των. Είναι δε η μεν φιλία των τέκνων προς τους γονείς καθώς και των ανθρώπων προς τους θεούς, ωσάν απέναντι αγαθού και υπερόχου προσώπου. Διότι αυτοί τους έκαμαν τας μεγαλιτέρας ευεργεσίας.
Άνυτος Αυτοί δεν είναι καθόλου τρελλοί, Σωκράτη, αλλά πολύ περισσότερον τρελλοί είναι όσοι τους πληρώνουν και απ' αυτούς πιο πολύ ακόμη είναι εκείνοι που τους το επιτρέπουν, οι συγγενείς, και απ' αυτούς όλους πλέον μαινόμεναι είναι αι Πόλεις που τους αφήνουν να έρχωνται και δεν τους διώχνουν είτε ξένοι είναι οι τοιούτοι είτε πολίται.
Πρώτον λοιπόν διά νομοθεσίας ορίζομεν δι' αυτούς ως πατέρας αντί των γονέων των όχι χειροτέρους τους νομοφύλακας, και μάλιστα διατάσσομεν έκαστον έτος να φροντίζουν ως διά συγγενείς των, αφού προλογίσωμεν τα αρμόδια δι' αυτούς και διά τους επιτρόπους ως προς την ανατροφήν των ορφανών.
« Κ' οι Τούρκοι αυτοί με σκιάζονται, » Κι' αυτοί οι συγγενείς μου. » Ρωτάτε τα παιδάκια μου, » Ρωτάτε το Μουχτάρη, » Και το Βελή ποιος τάφαγε! » Μ' ελέγανε λιοντάρι » Όλοι μου η Αρβανητιά, » Κι' αυτ' οι καταστροφείς μου!» « Σουλτάν Μαχμούτ με διέταξε, » — Φορμή κ' εγώ ζητούσα — , «'Σ της Πλησιβίτσας το χωριό, » Τ' άστατο να προσέχω. » Κ' εγώ που τίγριδος καρδιά » Κ' εδώ ακόμα έχω » Το ερημόνω.
Ενθυμείτο ακόμη τας μικράς του αδελφάς, μικροτέρας αυτού, τας οποίας συνώδευεν εις την εκκλησίαν, από βαθέος όρθρου του νέου έτους, και ων εκάστην εφίλευεν επιστρέφων ανά μίαν κουλούραν, ην ηγόραζεν εκ των ολίγων φιλοδωρημάτων, άτινα είχε συλλέξει προ μιας εβδομάδος, ψάλλων τα χριστούγεννα εις τους συγγενείς.
Οι πλησιέστατοι συγγενείς φυλάττουσι την στήλην επί έν έτος εις την οικίαν των, προσφέροντες εις αυτήν απαρχάς όλων των πραγμάτων και κάμνοντες θυσίας· μετά δε ταύτα μεταφέρουσιν αυτήν εις τους τάφους της πόλεως. Θεωρήσαντες όλα ταύτα οι κατάσκοποι, ανεχώρησαν οπίσω.
Αυτό πλέον είναι δική σου δουλειά, νομίζω, καλέ Ξένε, και όχι δική μου. Ξένος. Και όμως, καλέ Σωκράτη, πρέπει να γίνη και δική σου, όταν θα εξακριβωθή σαφώς από ημάς. Νέος Σωκράτης. Καλά το είπες. Ξένος. Λοιπόν, άραγε η αριθμητική και μερικαί άλλαι τέχναι συγγενείς με αυτήν δεν είναι γυμναί από τας πράξεις, και μόνον γνώσιν μας παρέχουν; Νέος Σωκράτης. Πολύ ορθά. Ξένος.
Δηλαδή εις μεν τους γάμους προσκαλούν τους συγγενείς ― διότι με αυτούς είναι κοινόν το γένος και επομένως και αι πράξεις αι περιστρεφόμεναι εις αυτό, ακόμη δε και εις τας κηδείας κυρίως νομίζουν ότι πρέπει να παρευρίσκονται οι συγγενείς διά τον ίδιον λόγον.
Αν λοιπόν καταιβή κανείς εις το φρέαρ, ακούει όλα τα λεγόμενα εδώ κάτω εις την γην• εάν δε παρατηρήση εις το κάτοπτρον, βλέπει όλας τας πόλεις και όλα τα έθνη, ως να ευρίσκεται μεταξύ αυτών. Εκεί εγώ είδα τους συγγενείς μου και ολόκληρον την πατρίδα μου• εάν δε και εκείνοι μ' έβλεπαν δεν δύναμαι να είμαι βέβαιος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν