Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Ιουνίου 2025
Τότε λοιπόν πρέπει να παραδεχθώμεν αυτά τα δύο είδη της καταστάσεως των πραγμάτων και της κρίσεως διά το μεγάλον και το μικρόν, και όχι καθώς είπαμεν προ ολίγου να τα σχετίζωμεν μόνον μεταξύ των, αλλά μάλλον καθώς το είπαμεν τόρα, η μία να γίνεται μεταξύ των και η άλλη ως προς το ορθόν μέτρον. Διά ποίαν δε αιτίαν έχομεν άραγε όρεξιν να το μάθωμεν; Νέος Σωκράτης. Ακούς εκεί; Ξένος.
Αλλά τόρα αυτήν την συγκοινωνίαν, αξιοθαύμαστοι φίλοι, πώς πρέπει να ειπούμεν ότι την εκλαμβάνετε εις αυτά τα δύο; Όχι άραγε καθώς προ ολίγου το είπατε οι ίδιοι; Θεαίτητος. Ποίου είδους; Ξένος. Πάθος ή ενέργειαν προερχομένην από μίαν δύναμιν ένεκα της συμπλησιάσεως των πραγμάτων.
Δι' αυτό ακριβώς ήσαν εντελώς τοιούτοι, οποίους τους επεριγράψαμεν προ ολίγου. Εγώ τουλάχιστον και ο φίλος απ' εδώ συμφωνούμεν εις αυτά τελείως.
Και λοιπόν προ ολίγου, επρομηθεύθημεν ένα πράγμα διά να φαινώμεθα ότι λέγομεν κάτι τι, όταν αποκρινώμεθα. Ερμογένης. Ποίον δηλαδή; Σωκράτης. Ό,τι δεν γνωρίζομεν, να λέγωμεν ότι είναι βαρβαρικόν. Και πραγματικώς είναι δυνατόν να είναι κάτι τοιούτον, αλλ' επίσης είναι δυνατόν ένεκα της πολυκαιρίας να είναι ανεξερεύνητα τα πρώτα ονόματα.
Λοιπόν τι έχει πλέον, παιδί μου, να μου απαντήση εκείνος ο οποίος θεωρεί ως επιστήμην την αίσθησιν, και νομίζει ότι, καθώς φαίνονται τα πράγματα εις έκαστον, τοιαύτα είναι δι' εκείνον εις τον οποίον φαίνονται; Θεαίτητος. Εγώ, καλέ Σωκράτη, φοβούμαι να ειπώ πάλιν ότι δεν ηξεύρω τι να ειπώ, διότι το είπα και προ ολίγου και συ με εμάλωσες.
Τόρα λοιπόν αυτό που ονομάζεται ψυχή ποίον ορισμόν έχει; έχομεν κανένα άλλον εκτός αυτού, τον οποίον είπαμεν προ ολίγου, δηλαδή ότι είναι εκείνη η κίνησις που ημπορεί να κινήση η ιδία τον εαυτόν της; Δηλαδή το να κινή τον εαυτόν της το εννοείς, ως ορισμόν εκείνης, την οποίαν κατά το όνομα όλοι ονομάζομεν ψυχήν; Βεβαίως αυτό λέγω.
Και ιδού λόγου χάριν τόρα εσκέφθην από τους λόγους σου, ότι εις τους στίχους που έλεγες προ ολίγου και εδείκνυες ότι ο Αχιλλεύς τους λέγει εις τον Οδυσσέα ως επιτήδειον, μου εφάνη παράλογον, αν είναι δυνατόν να λέγης συ την αλήθειαν, διότι ο μεν Οδυσσεύς πουθενά δεν φαίνεται να λέγη ψέμματα, ο πολυμήχανος τάχα, ενώ ο Αχιλλεύς αποδεικνύεται κάποιος πολυμήχανος συμφώνως με τους λόγους σου.
Ο ιατρός την παρετήρει με βλέμμα πλήρες συμπαθείας. — Άνδρας σου είναι; ηρώτησεν. — Όγεσκε, απεκρίθη η γραία. Αλλ' η άρνησίς της δεν εξέφραζεν ούτε την δυσαρέσκειαν ούτε την ανυπομονησίαν, μετά της οποίας προ ολίγου απεκρίθη εις του επάρχου την ερώτησιν. — Αδελφός σου,; επανέλαβεν ερωτών ο ιατρός. — Όγεσκε. — Λοιπόν αγαπητικός σου;
Έπειτα, ω μακάριε άνθρωπε, μήπως επείσθης από εκείνα που είπε προ ολίγου ο Σωκράτης; και δεν ηξεύρεις ότι συμβαίνει όλως διόλου το εναντίον από ό,τι έλεγε; Διότι αυτός, εάν εγώ επαινέσω εμπρός του κανένα άλλον ή θεόν ή άνθρωπον και όχι αυτόν, δεν θα κρατηθή να με καταχειρίση. — Τι είν' αυτά πάλιν; είπεν ο Σωκράτης.
Λοιπόν διότι τάχα και οι δύο είμεθα άρτιοι, έπεται ότι δι' αυτό είναι και ο καθείς μας χωριστά άρτιος; Ιππίας. Όχι βεβαίως. Σωκράτης. Τότε λοιπόν δεν είναι πολύ λογικόν, καθώς έλεγες προ ολίγου, ό,τι είναι και οι δύο, το ίδιον να είναι και ο καθείς, και ό,τι είναι ο καθείς, το ίδιον να είναι και οι δύο. Ιππίας. Όχι βέβαια αυτάς τας ιδιότητας, αλλά μόνον εκείνας που έλεγα προηγουμένως. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν