United States or El Salvador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο Σκούντας διενοήθη να πλησιάση προς αυτήν, να την θωπεύση, να την ονομάση αδελφήν του, και να την πείση ν' απέλθωσιν. Αλλά δεν ετόλμα. Τη έλεγε μόνον· — Ας υπάγωμεν καλλίτερα. — Πού; — Εις το σπίτι μας. — Είνε πολύ μακρυά; — Δεν είνε πολύ. Τέλος η Αϊμά μη δυνηθείσα να κατανικήση την επιμονήν του, απεφάσισε να τον ακολουθήση.
Ο κάλλιστος δε των δεσμών είναι εκείνος, όστις και εαυτόν και τα συνδεόμενα πράγματα κάμνει εντελώς έν μόνον· τούτο δε κάλλιστα ποιεί φυσικώς η αναλογία . Διότι 32.| ,όταν εκ τριών αριθμών οιωνδήποτε, είτε όγκοι είτε δυνά- μεις είναι ούτοι , ο μέσος είναι προς τον τελευταίον ακριβώς ό,τι είναι ο πρώτος προς τον μέσον, και πάλιν ο μέσος είναι προς τον πρώτον ό,τι είναι ο τελευταίος προς τον μέσον, τότε ο μέσος γινόμενος πρώτος και τελευταίος, ο δε τελευταίος και ο πρώτος γινόμενοι και οι δύο μέσοι, κατ' ανάγκην θα συμβή να είναι όλοι το αυτό, και αφού γίνωσι το αυτό μεταξύ των, όλα θα είναι είναι έν μόνον πράγμα . Εάν λοιπόν το σώμα του παντός έμελλε να εί- ναι μία επιφάνεια και να μη έχη κανέν βάθος, είς μέσος όρος θα ήρκει να συνδέση ομού εαυτόν και τα άλλα στοιχεία.
Εκπλαγείς δι όλα αυτά, έμεινεν επί τινας στιγμάς άφωνος· έπειτα, συνελθών εις εαυτόν μετά τινος δυσκολίας, και θέλων να απομακρύνη τον Αρτεμβάρη διά να εξετάση τον βουκόλον μόνος προ μόνον· «Αρτεμβάρη, είπε, θα πράξω ώστε και συ και ο υιός σου να μείνετε ευχαριστημένοι.» Απέπεμψε λοιπόν τον Αρτεμβάρη, και αφ' ενός μεν οι υπηρέται, κατά τας διαταγάς του, έλαβον τον Κύρον εις τα ένδον του ανακτόρου.
Φυσά μόνον και αερίζεται με το μανδήλιόν της, αισθάνεται δε ακαταμάχητον όρεξιν να εξορύξη τους οφθαλμούς του Κυρίου Σουσαμάκη, όστις τέλος, αφού μάτην προσεπάθησε να προσθέση μερικάς λέξεις, ουδέν άλλο εύρε να είπη, ή μόνον· — Καλήν νύκτα σας, . . . μας συγχωρείτε, Κύριε Διευθυντά . . . δεν είνε έτσι; Οι δύο σύζυγοι ένευσαν εκ συμφώνου, ως αυτόματα, την κεφαλήν, και ο Σουσαμάκης ανεχώρησε.
— Εγώ είμαι ένα φουρνόξυλο, διελογίζετο ενίοτε, αλλά το Χρυσώ μου είνε ένα ωραίο πλασένιο ψωμί που έβγαλα από τον φούρνον εγώ το φουρνόξυλο. Διά τούτο όταν την αρραβώνισεν, εζήλευσεν ολόκληρον το χωρίον. — Είδες, όταν θέλη ο Θεός; έλεγον. Τωόντι η Μιλάχρω δεν είχε τίποτε παρά τον φούρνον της μόνον· το σπίτι δεν άξιζε τίποτε.
Ελθόντες ούτοι ουδεμίαν κατηγορίαν απήγγειλαν κατά των Πλαταιέων, αλλά προσκαλέσαντες ηρώτων αυτούς τούτο μόνον· « Εάν κατά τον παρόντα πόλεμον είχον προσφέρει εκδούλευσίν τινα εις τους Λακεδαιμονίους και τους συμμάχους ». Εκείνοι δε ζητήσαντες να ομιλήσουν ευρύτερον ανέθεσαν το έργον τούτο εις δύο Πλαταιείς, τον Αστύμαχον τον Ασωπολάου και τον Λάκωνα τον Αειμνήστου, ο οποίος ήτο και πρόξενος των Λακεδαιμονίων.
Λέξη Της Ημέρας