Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 17 Μαΐου 2025
Πρό τινων ημερών, όλοι οι Μωαμεθανοί κάτοικοι ενός χωρίου της Πεδιάδος εισήλθαν εις την πόλιν, ακολούθουντες ένα καλόγηρον Αγιορείτην και ψάλλοντες το «Χριστός Ανέστη». Ούτω μετέβησαν εις την Μητρόπολιν και παρουσιασθέντες προς τον Μητροπολίτην του εδήλωσαν ότι απεφάσισαν να επιστρέψουν εις την χριστιανικήν θρησκείαν, ήτις ήτο των πατέρων αυτών η πίστις.
Η στερεοτυπημένη διάνοια του έθνους, εθισθείσα, αν δύναμαι να μεταχειρισθώ τοιαύτην έκφρασιν, εις την μουμιοποιηθείσαν εκείνην θρησκείαν την νεκράν, την οποίαν είχε βαλσαμώσει ο Προφορικός Νόμος, ήτο ανίκανος να εκτιμήση την θείαν πρωτοτυπίαν μιας σοφίας εκπορευθείσης αμέσως εκ του Θεού.
Έκτοτε ήρξατο η μαρτυρική ζωή του Παπαδιαμάντη. Τα τελευταία έτη της ζωής αυτού είναι λίαν γνωστά, ώστε να μη είναι ανάγκη να ενδιατρίψωμεν λεπτομερώς εις αυτά. Θα ήτο δε και λίαν θλιβερόν το έργον τούτο. Ο Παπαδιαμάντης καρτερικώς έφερε το άχθος των ατυχημάτων αυτού μέχρι τέλους της ζωής του. Ευσεβέστατος ως ήτο, εύρισκε παραμυθίαν εις την θρησκείαν.
Επειδή δε προ ετών είχε φονεύσει ακουσίως ένα χριστιανόν, είχε μεταβή εις το Άγιον Όρος και έγεινεν ασκητής· εκείθεν επανελθών προ ολίγου καιρού είχεν αρχίσει να διδάσκη, προσπαθών να επαναγάγη τους Μωαμεθανούς της Κρήτης εις την θρησκείαν, εξ ης οι πρόγονοί των είχαν αποσκιρτήσει. Αι γυναίκες, αίτινες είχαν πλησιάσει και ηκροώντο τα λεγόμενα, εσταυροκοπήθησαν ψιθυρίζουσαι: — Δόξα νάχης, Θε μου!
Αλλ' ενώ ούτοι κατέβαιναν από καιρού εις καιρόν εις το χωριό, διά να εκκλησιάζονται και μεταλαμβάνουν, ο Μανώλης ουδέ την ανάγκην ταύτην ησθάνετο. Από την θρησκείαν διετήρει μίαν ιδέαν στοιχειώδη και αμυδράν.
«Ο καλός χριστιανός αποστρέφεται τους αναμιγνυομένους εις την θρησκείαν, ίνα καταστή επικερδεστέρα, τας παντοίας της κεκαρμένης ή πολυμάλλου κεφαλής των εφευρέσεις, τα θαύματα των εικόνων, τους θεούς της ειδωλολατρείας μετημφιεσμένους εις αγίους, τας προσκυνήσεις, τα εισιτήρια του Παραδείσου, τα Άγια λείψανα, τα κομβολόγια και άλλα ιερατικά εμπορεύματα, δι' ων το επάγγελμα των Αποστόλων κατέστη και αυτής της ιατρικής και ονειροκριτικής αγυρτικώτερον». «Πάπισσα» αυτόθι.
Αχ, τι του έκαμεν ο αναθεματισμένος σταυρωτής!. . . — Ε, θα μου πάρης, παππού; εξηκολούθει ο μικρός. — Όχι! εβόησεν αίφνης, ορθωθείς εν απειλητική στάσει ο Χειμάρρας, ωσεί του έλεγον ν' απαρνηθή την θρησκείαν του. Αλλ' ευθύς κατέπεσεν άθυμος εις την θέσιν του.
Καθένας έχει την θρησκείαν του. Η ηγουμένη έδακνε τα χείλη, και δεν είχε πλέον τι να είπη. — Ώστε βλέπετε, επανέλαβεν η Αϊμά, ότι δεν μ' έφεραν εδώ διά να βαπτισθώ, καθώς σας έλεγα. Η ηγουμένη δεν απήντησε. — Διότι κανείς δεν βαπτίζεται δυο φοράς, εκτός εκείνων οπού αλλάζουν την θρησκείαν των. Και επειδή η εδική μου είνε η καλλιτέρα, δεν θέλω να την αλλάξω.
Από τους ανθρώπους, τους έχοντας το συμφέρον εις την θρησκείαν, να προτιμάς πάντοτε τους έχοντας την θρησκείαν εις το συμφέρον· τουλάχιστον οι δεύτεροι έχουν μίαν θρησκείαν, ενώ οι πρώτοι δεν έχουν καμμίαν. Όσον άσημος και αν ήσαι, πρόσεχε και εις το απλούστερον βλέμμα σου· είνε ικανόν να δημιουργήση ολόκληρον ιστορίαν.
Ο σκοπός του όμως είνε πολύ μακράν διά να επιτύχη. — Διατί; — Διότι έχει σκοπόν να διαδώση αυτήν την θρησκείαν εις όλον το έθνος. — Αληθινά; — Σωστά. Ο κύριός μου δεν χωρατεύει. — Και αν το επιτύχη αυτό, τι θα κερδήση; — Θα δοξασθή εις όλον τον κόσμον. — Θα δοξασθή; Δεν το καταλαβαίνω εγώ αυτό. — Πού να καταλάβης συ; Ημείς οι απλοί δεν εννοούμεν απ' αυτά.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν