Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Ιουνίου 2025
Ερωτήσαμεν δηλαδή, αν, όστις μάθη και ενθυμείται έν πράγμα, το γνωρίζει ή όχι, και αφού είπαμεν ότι όστις είδε κάτι τι και έκλεισε τους οφθαλμούς του, το ενθυμείται και όμως δεν το βλέπει, με αυτό απεδείξαμεν ότι δεν το γνωρίζει και συγχρόνως το ενθυμείται. Αυτό όμως είναι αδύνατον.
Τότε λοιπόν πρέπει να παραδεχθώμεν αυτά τα δύο είδη της καταστάσεως των πραγμάτων και της κρίσεως διά το μεγάλον και το μικρόν, και όχι καθώς είπαμεν προ ολίγου να τα σχετίζωμεν μόνον μεταξύ των, αλλά μάλλον καθώς το είπαμεν τόρα, η μία να γίνεται μεταξύ των και η άλλη ως προς το ορθόν μέτρον. Διά ποίαν δε αιτίαν έχομεν άραγε όρεξιν να το μάθωμεν; Νέος Σωκράτης. Ακούς εκεί; Ξένος.
Πραγματικώς, καλέ Ξένε, φαίνεται εντελώς αληθές αυτό που είπαμεν εις την αρχήν περί του σοφιστού, ότι δηλαδή είναι άπιαστη ράτσα. Διότι φαίνεται ότι είναι γεμάτος από προβολάς, και όταν προβάλη καμμίαν από αυτάς πρέπει πρώτον αυτήν να καταπολεμήσωμεν, πριν να φθάσωμεν εις αυτόν τον ίδιον.
Εάν όμως κανένα τον κυριεύση τόσον αθλία συμφορά, ώστε να τολμήση εκ προμελέτης εκουσίως να αποχωρίση την ψυχήν από το σώμα του πατρός του ή της μητρός του ή των αδελφών του ή των τέκνων του, τότε ο παρών νόμος του θνητού νομοθέτου νομοθετεί περί των τοιούτων προκηρύσσων ότι αποκλείεται από τα νόμιμα και ότι υφίσταται τας ιδίας εγγυήσεις, καθώς είπαμεν προηγουμένως.
Επομένως είναι ανάγκη όλα να μετρούνται με έν ωρισμένον μέτρον, καθώς είπαμεν προηγουμένως. Τούτο δε κυρίως μεν είναι η ανάγκη, η οποία κυριαρχεί εις όλα. Διότι, εάν δεν έχουν καμμίαν ανάγκην, ή αν δεν έχουν ομοίαν ανάγκην, δεν ημπορεί να γίνη συναλλαγή, ή τουλάχιστον δεν ημπορεί να γίνη ομοία. Και λοιπόν το νόμισμα ευρέθη κατά συνθήκην ως άλλη υποκατάστασις της ανάγκης.
Και με ιδιαίτερον τρόπον έκαστος επισφράγιζε τας ιδικάς του προαιρέσεις εις τους υιούς του και τους υιούς των υιών του, καθώς είπαμεν, και ήλθαν εις τον μεγαλύτερον συνοικισμόν έχοντες ιδιαιτέρους νόμους. Πώς όχι βεβαίως; Και βεβαίως είναι επόμενον τουλάχιστον τους ιδικούς του νόμους να τους αρέση έκαστος, τους δε νόμους των άλλων κατά δεύτερον λόγον. Αυτό είναι αληθές.
Αλλ' ούτε και εγώ ο ίδιος με τον εαυτόν μου, Ιππία μου. Αλλά είναι λογικόν βεβαίως από όσα είπαμεν να μας φαίνεται ούτω πως. Αλλά, καθώς έλεγα προ πολλού, εγώ εις αυτά τα ζητήματα πλανώμαι άνω κάτω και ποτέ δεν έχω την ιδίαν γνώμην. Και όσον μεν δι' εμέ δεν είναι διόλου παράδοξον να πλανώμαι ούτε δι' άλλον ιδιώτην.
Διότι και η αρετή και η κακία η αναφερομένη εις το ήθος είπαμεν ότι περιστρέφεται εις τας λύπας και ηδονάς. Και την ευτυχίαν οι περισσότεροι την παραδέχονται μαζί με την ηδονήν, διά τούτο και ο μακάριος ωνομάσθη από την μεγάλην χαράν .
Διότι έχομεν ως άλλους ομήρους τα παραδείγματα του λόγου, τα οποία μετεχειρίσθη, όταν διισχυρίζετο όλα αυτά. Θεαίτητος. Ποία είναι λοιπόν; Σωκράτης. Τα στοιχεία των γραμμάτων και αι συλλαβαί. Ή νομίζεις ότι εις άλλα απέβλεπε, όταν είπε αυτά που είπαμεν, όστις τα είπε; Θεαίτητος. Όχι, αλλά εις αυτά. Σωκράτης.
Θεαίτητος. Είναι φανερόν, ότι ομιλεί περί εμού και αναφέρεται εις εμέ. Ξένος. Και τόρα πάλιν ο άλλος; Θεαίτητος. Ποίος; Ξένος. Θεαίτητος. Και αυτόν κανείς δεν ημπορεί να τον ειπή αλλέως, παρά ως ιδικόν μου και περί εμού. Ξένος. Είπαμεν όμως ότι είναι ανάγκη, έκαστος λόγος να έχη μίαν ποιότητα. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν