United States or Denmark ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και τούτος είναι ο πρώτος σταθμός της μεγάλης μεταβολής την οποίαν ο εξωτερικός κόσμος έφερε διά μιας εις τον πνευματικόν βίον του Αμλέτου ό,τι εξανοίξαμεν από τους λόγους οπού επρόφερεν εις την βασιλικήν ακρόασιν εξηγείται κατά βάθος εις τον αμέσως επακόλουθον Μονόλογον.
Ο Καίσαρ μαθών την εν τη αυλή της Κλεοπάτρας διαγωγήν αυτού λέγει: «Άφες, Αντώνιε, τον ακόλαστον και ηδυπαθή βίον σου.
Υπήρξεν ο αείμνηστος είς των θερμοτέρων αγωνιστών κατά τον βραχύτατον αυτού πολεμικόν βίον και εφονεύθη μετά του Παπαγιάννη εν Χαλκομμάτα προτιμήσας τον θάνατον της φυγής.
Αλλ' υπήρξεν ο κυριότερος μοχλός της σχολής ταύτης· δεν επεζήτησε τας εμπνεύσεις αυτού ή μόνον εις τον απλοϊκόν βίον της πατρίδος και δεν εδανείσθη την γλώσσαν ή εκ των χειλέων του λαού. Ατυχώς η λύρα του εθραύσθη καθ' ην εποχήν είχεν αρχίσει να συγκινή την νεοελληνικήν φιλολογίαν και να μαγεύη τα πλήθη.
Δεν θα σηκώσης κεφαλήν ποτέ, Αποστασία, εκτός αν πρώτα σηκωθή το δάσος της Βερνάμης· — κι' ο Μάκβεθ εις τον θρόνον του γερά στερεωμένος βίον θα ζήση ευτυχή, ως πού να έλθ' η ώρα τον φόρον του 'ς της φύσεως τον νόμον να πληρώση! Αλλ' η καρδιά μου λαχταρεί να μάθω ένα πράγμα· ειπήτε — αν η τέχνη σας έως εκεί πηγαίνη, — εις το βασίλειον αυτό η γενεά του Βάγκου θα βασιλεύση;
Μεταξύ των άλλων προσοικειώθη και τον νέον Αλκιβιάδην, όπως καταστήση αυτόν χρήσιμον εις την πατρίδα, διορθόνων τα ελαττώματα της πολυτελείας, της υπερηφανίας, της δοξομανίας, και της αστασίας, τα οποία δυστυχώς εχαρακτήριζον τον βίον του ευφυούς και ζωηρού τούτου νέου των Αθηνών.
Ε! μη κλαίης, αγαπητέ Έρως· εμείναμεν ημείς αυτοί διά να θέσωμεν τέρμα εις τον βίον μας — Ω η αισχρά κυρία σου! Αύτη μου αφήρπασε το ξίφος! ΜΑΡΔΙΑΝΟΣ. Όχι, Αντώνιε, η κυρία μου σε ηγάπα και είχε καθ' ολοκληρίαν συνδέση την τύχην της μετά της ιδικής σου. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Φύγ' απ' εδώ, αναίσχυντε ευνούχε! Σιώπα! Μ' επρόδωσε και θ' αποθάνη. ΜΑΡΔΙΑΝΟΣ. Ο θάνατος είναι χρέος, το οποίον άπαξ μόνον πληρώνεται.
Τοιούτον και εις σε υπόσχομαι βίον, Ιωάννα• αμιγείς πόνου ηδονάς αντί των αμφιβόλων του κόσμου απολαύσεων, ανεξαρτησίαν αντί δουλείας, ράβδον ηγουμένης αντί ηλακάτης και τον Ιησούν αντί θνητού συζύγου. Ήκουσας την Ίδαν συνηγορούσαν υπέρ του γάμου, ήκουσας και εμέ υπέρ του μοναστηρίου, μεταξύ αυτής και εμού έκλεξον ήδη Ιωάννα.»»
Είνε τρόπον τινά υπεράνω των ομοίων του, επάνω εις ένα ηλιόλουστον ύψωμα ειρήνης και αγνότητος, μη τυφλούμενος από την ομίχλην, ήτις επισκοτίζει τους οφθαλμούς των, ασυγκίνητος από τας ολεθρίας επιδράσεις, αίτινες ταράσσουν τον βίον των. Ουδέν θαυμαστόν αν τοιούτος άνθρωπος επεβλήθη εν τω άμα ως κολοσσαία δύναμις εις τον λαόν του.
Τα σαλονικιό πάλιν καποτάκι του εκ κιτρινωπού σκουτίου ήρχισε να μαυρίζη οικτρώς, εν ώ το φέσι του απολέσαν το λαμπρόν χρώμα του και την επί της κορυφής γαλανήν φούνταν, καταντήσασαν τελευταίον ως ακαλήφην, διεκρίνετο μόνον διά την μαύρην γύρω πλατείαν γραμμήν, σχηματισθείσαν μετά τριακονταετή θαλασσοβρεγμένον βίον. Και το ηγάπα το φέσι εκείνο ο ευλογημένος. Το ελάτρευε σχεδόν.
Λέξη Της Ημέρας