United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Bidden!" zei de man: "loop! doar he'k wat oan!" Paul begon sterker te beven, maar hernam: "'k Kan oe alles niet zeggen wa'k denk en ien 't gemoed heb, moar één ding dat wee'k toch, da'j bidden mot eer da'j starft, of anders...." "Starven....!" herhaalde de vader: "wie zeit oe da'k starven zal....? Mien heufd....! o mien heufd....!"

"'k Zal dan zeggen," hernam Berend: "da'k den Jozef al lang gemêjen heb. Of ie den boer bestêlt, da wee'k niet," wat zachter sprekende: "moar da'k dan dit, en dan dat, niet zie, dat weet 'k best." "Da's niettes!" zei Janboer wrevelig: "dat za'k van Jozef nooit gleuven; doar is de jong veuls te best toe.

Meeuwsen trok de wanten uit, haalde het dubbelgekaste uurwerk uit den zak en zei: "Zou 't zoo um de tied zin dat de spoorweg kommen mot?" "Da' wee'k niet," antwoordde Gijs, die meende dat voader 't hum vroeg. De klerk, 'en vriendelijk mensch, begreep dat de vraag tot hem gericht was en zei: "Ha vrindje, je wilt zeggen de spoortrein; ja! dat zal zoo omme de tijd heenloopen.

"Ge zegt niks, Frerik." "Gij ook niet, grootvoader." "Neen, mien jong, da wee'k wel, moar 'k docht ook oan merrege." "Doar docht ik krek oan," hernam Frerik. Kleine pauze. "Woarum zucht ie, Frerik?" "Zucht 'k?" zei Frerik: "ik docht da gij zuchtte; moar 't kan best wêzen, went 'k docht aweer oan merrege. As't is mis was!" "As't is mis was!" herhaalde de grootvader.

"Moar grootvoader, wat schêlt oe toch....?" sprak Frerik, alsof hij er niks van begreep. "'t Is gek....!!! 't is onneuzel....!!! da wee'k best," hakkelde de oude Arie: "moar moar, 'k zie zoo vol.... zoo stik vol ien 't gemuud.... Frerik, ge bint.... zoo'n goeje jong en da'j.... en da'j.... nou vort zult.... 't is onneuzel, moar.... zie, doar bin'k kapot af...."

Ge kunt proaten en liegen zoo veul a'j wilt, moar 'k weet nog goed wa'k weet, en da'j van kwoad tot arger bint gekommen, en da'j, ien stee van oe veurdeil te zuuken, 't beest da'k oe gaf verbrast hebt; da'j toen ien Amsterdam joa menneke, we lêzen wel geen kranten, moar in den tegenswoordigen tied ku'j der toch wel achter kommen da'j ien Amsterdam hebt gestolen en da'j toen tien jaor hebt gebromd: zie dat wee'k allemoal meer as best; moar, da'j astrant genog zoudt wêzen um mien onder d' oogen te kommen, gij Teunis, gij.... die.... neen.... neen.... dát ha'k niet kunne denken!"

"Weet ie wel, toen ie me zoo dukkels in den erm kneep....?" sprak Paul. "Nou, of ik!" antwoordde Anneke. "En wat kreeg 'k, toen we goed en wel thuus kwiemen....?" vraagde Paul schalksch. "Loop jong! da wee'k niet," zei Anneke, en zag links van zich naar den grond. "Veur 't munje, veur 't munje , , , !" lachte Paul: "en of 't goed smiek, nou, doar ku'j over rêkenen!

"Dat vuul 'k nou al heel stark," sprak Frerik. "'k Weet niet, of gij...." hernam Doortje maar stopte. "'k Meinde da'k um grootvoader allinnig roar was," sprak Frerik: "moar 'k vuul toch...." "Wat....?" zei Doortje. "Da wee'k niet," antwoordde Frerik: "moar 'k zou hoast.... 'k begriep niet.... moar 'k vuul toch...." en Frerik trok Doortje dichter tot zich: "da'k ou Door, méér as méér liejen mag."