United States or South Africa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nou vraag ik je jongens, als alles maatjes egaal-commun was, hoe zou je dan hulp krijgen als je ziek lei, en recht krijgen als een gemeene rakker je bij avond of ontijd een loer had gedraaid?
Bakker Witt tastte nu in de mand met worst en broodjes en gaf ieder zijn deel, en toen de raadsheer de broodjes zeer roemde, zeide de oude bakker bij zich zelven: "Kijk zoo'n rakker; anders koopt hij bij Guhl; maar als men niets beters heeft, dan is een uil ook een vogel."
"Wat drommel!" zegt de schout, "ik dacht eerst dat het eene grap moest verbeelden, en nu geloof ik, jou rakker, dat je hier ernst van wilt maken." "Schout," zegt Frederik, "met de hofsteê en dat gij uwe rust moest nemen, dat was gekheid; want uw Frits moet de hofsteê hebben, en gij zijt ook zoo oud nog niet; maar, met uw Fieken, dat is ernst, en eene hofsteê zal 'k gemakkelijk krijgen."
DROMIO VAN SYRACUSE. Wel, als het uur een rakker treft, dan schrikt het en keert om. ADRIANA. Als of de tijd in schulden stak! hoe dol! wie hoorde 't ooit? DROMIO VAN SYRACUSE. Tijd is bankroet; beloven doet hij, ja, op 't uur betalen nooit. En dief, dat is hij ook, ja, geef maar acht, Hoe steelsch hij komt en gaat, bij dag en nacht!
»Ik moet toch kijken of er niemand komt,« zei de rakker, »eet maar niet te veel.« »Ik ga niet weg, voordat het vat leeg is,« zei de wolf. Op eens kwam de boer in de kelder; hij had het leven gehoord, van het uit en inspringen van den vos. De vos zag hem, en was in één sprong buiten. De wolf wilde hem achterna, maar hij had zich zóó dik gegeten, dat hij er niet meer door kon, en bleef steken.
"'t Is een rakker," merkte de alférez op, met den pastoor sprekende. "Hij wou vluchten, maar ze hebben 'm in zijn dij geschoten. Dit zijn de eenigen die we levend te pakken hebben gekregen." "Hoe heet je?" vroeg de alférez aan Tarsilo. "Tarsilo Alasigan." "Wat heeft Don Crisóstomo jullie beloofd, als jullie de kazerne aanvielen?" "Don Crisóstomo heeft nooit aanraking met ons gehad."
ADRIANA. Spreek, man, 'k begrijp u niet. DROMIO VAN SYRACUSE. En ik begrijp alleen, dat hem een rakker greep. ADRIANA. Gegrepen? spreek! wie heeft hem dan verklaagd? DROMIO VAN SYRACUSE. 'k Weet niet, op welke klacht hij in hecht'nis is gebracht, Maar die het deed, was in een buffelleêren dracht. Wilt gij het losgeld sturen, de goudbeurs uit zijn kist? ADRIANA. Ga 't halen, zuster.
„Wat praat je van jaloersch? Er is geen kwaad aan boord bij dien hond, hoor! Kijk maar, ze zijn al dikke vrinden; ’n verduiveld aardig gezicht om die twee daar met mekaar te zien rollebollen. Kijk dien kleinen rakker hem eens in z’n wammes nemen. Nou, ’t is een lobbes van ’n hond, wat ik je zeg! Die doet je jongen waarachtig geen kwaad; laat ze maar gerust met mekaar spelen.
Terwijl ik nog zoo stond en onwillekeurig door de ruiten keek, kwam mijn schoenmaker Linsener met eene handslede vol hout voor zijne deur aan, wat hij in het stadsbosch bijeen verzameld had, en boven op de slede lag een groene dennetak. "Zie nu dien rakker eens aan!" zeg ik. "Hij zou mij een paar andere laarzen maken, en hij is met hout aan 't karren!
"Och", was 't antwoord, "omdat ik op de jacht met mijne stijve pikkels de hazen niet meer kan inhalen, loop ik hier iedereen in den weg. Van 's morgens tot 's avonds is 't altoos hetzelfde liedje: allo, oude rakker, van onder mijne voeten. Ge zoudt liever dood zijn dan zoo te leven". "Sukkelaar, waar gij verdriet in maakt!" zei de ezel.
Woord Van De Dag