United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bevel ze onmiddellijk over te plaatsen naar het hart van Rusland. Sedert den val van Jerusalem is niemand ooit zoo wanhopig geweest. Geen uitstel. De Kozakken komen. Daar liggen hun eigendommen op straat... "Allo, vooruit! pakt je uit de voeten... jullie moet weg, zoo is 't bevel... Geen dag, geen uur uitstel..." Grijsaards, vrouwen, jonge kinderen vertrekken, slepen zich voort.
Alle handen ontvouwden zich, maakten het kruisteeken, en weer gingen alle petten op de hoofden, terwijl de ernstige gezichten, opgelicht, tot vroolijkheid herleefden. "Allo jongens, valt er moar aan!" riep moeder van Dalen. Zij hadden eerst booli met aardappels en worteltjes, en Dons vroeg of hij maar wilde voorsnijden om het niet koud te laten worden. Dat was uitstekend.
"Dat vrees ik ook," zei Flipsen. "Je kunt wel verder gaan, Kroeze, ik heb er het mijne van gezien. Goeden avond." "Ook goeden avond," zei Kroeze. Hij duwde de kar voort, en riep: "Allo, honden, kssssss, kssssss! Vooruit zeg 'k! Allo!" Hij sloeg met zijn stok tegen den wagen.
Zij wierpen uit alle macht, en de ballen kwamen hard aan, als zij raakten. "Hoera, zij worden bang!" riep Karel zijne mannen toe. "Allo, allo, beklimt de muren, en werpt den vijand naar beneden." 't Werd een geweldige bestorming. Van alle kanten schoten de vijanden toe, en behendig klauterden zij tegen de hoogte op. Maar Jan zag het gevaar. "Zij wagen eene bestorming, jongens!
"Vooruit!" riep Bruin, terwijl hij den ezel aan het bit trok. Doch 't was moeite voor niet. Grauwtje zette zijne pooten zoover mogelijk van elkander en bleef als een standbeeld staan. "Vooruit!" riep Bruin, terwijl hij nog harder trok. "Vooruit, ezel, allo!" Maar jawel, 't hielp niets.
Met forsche schreden stapte zij op Jantje toe, greep hem driftig bij den arm en wilde hem de bank uittrekken. "Allo, ondeugende jongen, vóór de klasse! Direct!" En zij trok zoo hard, dat Jantje wel mee moest. Maar o wee, zijn rechterbeen zat aan het linker van Karel vast, zoodat Kareltje óók mee moest, tot zijn groote verbazing. "O Juffrouw! Mijn been! Mijn been!" schreeuwde Karel.
De pandjesbaas ziet de saamgeknepen lippen van den knaap en een zeker iets in zijn oogen, dat hem doet denken: de flesch kan gevaarlijk worden, en daarom opent hij de deur, hem toesnauwend: "Allo! marsch dan!" "Dief, dief!" gilt Dorus, terwijl hij zich ijlings uit de voeten maakt, en rinkelend vallen de scherven der flesch op het portaal voor Strijkmans voeten.
Sabine, zijn hier dekens genoeg? Duffel u dik in, jongen, 't zal hard vriezen tegen den uchtend. En niet opstaan eer ik u roep, hoor! Rust hebt ge noodig, rust, jongen.... Hij zal slapen gelijk een otter, zei Sabine gevoelig. Allo, slaap wel, slaap wel .... Ze sloten zachtjes de deur, alsof ze daar een wichtje in de wieg hadden neergelegd.
Allo, vent, ga mee 'k heb er m'n buik van vol neen, ik moet er juist m'n buik dóór vol krijgen, anders gooide ik dien Muller tegen die vervelende wijze kerels, dat de kluiten om der ooren stoven! Jules, je wordt landerig. Komaan, ouwe jongen, ga meê dan pakken we samen een borrel ik heb vandaag een résédatje voor je over. Mooi, vooruit dan! Ajuus, leelijke ouwe verzenpikker dáár!
"Och", was 't antwoord, "omdat ik op de jacht met mijne stijve pikkels de hazen niet meer kan inhalen, loop ik hier iedereen in den weg. Van 's morgens tot 's avonds is 't altoos hetzelfde liedje: allo, oude rakker, van onder mijne voeten. Ge zoudt liever dood zijn dan zoo te leven". "Sukkelaar, waar gij verdriet in maakt!" zei de ezel.
Woord Van De Dag