United States or American Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Moogt ge uw hart verbinden Aan geliefde vrinden, Rijker vreugde vinden Dan mijn hand u biedt: Toch, in 't dichtst gewemel Van uw aardschen hemel, O vergeet mij niet! Dwaalt gij heinde en verre Bij uw lievlings-sterre, Spieglende in den vliet, Denk hoe vaak ze ons beide Vriendlijk huiswaarts leidde, En vergeet mij niet!
En hij gaf ook een hand aan den gastheer, een beursman, een vrind van zijn oom, een goeden bekende; en rondkijkende voelde hij zich toen dadelijk bedaard worden, want eigenlijk waren 't bijna allemaal goede vrinden en kennissen. Daar hadt-je Sam en André, Hendrik, en Hugo en Kees. En aan den anderen kant, bij de meisjes, daar stonden Betsy en Marie en Jo en Lize en Doortje......
Zijn stemming zweefde tusschen liefde en trotsche onverschilligheid. Hij kwelde het meisje dat hem "met de ziel van een engel" ongelukkig maakte. Intusschen waren de wederzijdsche vrinden aan 't kuipen geslagen. Het nuance-verschil in Godsdienst werd breed uitgemeten, Lili's mama werd gesterkt in haar meening dat een dichterlijk sujet als Wolfgang een onzekere toekomst wachtte.
Later kwam de kritiek. Waarom moest God mij bewaren tegen het kwade, dat mij genaakte? Was het dan niet beter, dat God, de Almachtige, dat kwade maar dadelijk vernietigde of het niet eens liet opkomen? En waarom moesten juist mijn ouders en mijn vrinden bewaard worden en niet die van een jongetje, dat niet geleerd had te bidden?
Dat dit zijn vrinden waren, die recht op hem hadden, dat hij gezellig, maatschappelijk moest zijn, en maken dat ze wat aan hem hadden. Dat hij zich niet moest verbeelden dat hij er niet bijhoorde.
Hij miste dat doorvoed-gezette, dat breed-gewichtige, wat Bernard soms zoo hinderde in de vaders van zijn vrinden. Hij verbaasde Bernard, die veel gehoord had van 't werken van dien man zijn heele leven door, zonder rust, en nu had verwacht te zien een ernstig grijsaard, een beetje gebogen, een beetje moe.
De verdere afloop van dien dag was als gewoonlijk bij een eerste kennismaking. Wij bevielen elkander onderling, en ik werd dikke vrinden met Pieter. 's Middags stal ik het hart van mijn tante nog eens door van schorseneren te houden, en bewoog mijn oom bijna tot tranen door met opgewondenheid van een gestoofden kabeljauwshom te spreken.
Eindelijk vertelde hij haar, dat hij zelf naar de prefectuur zou gaan om inlichtingen, die hij haar aanstaanden Zondag zou meedeelen tusschen elf uur en middernacht. Toen het tijd was, liep ze Theodore tegemoet. In zijn plaats vond ze een zijner vrinden, die haar zei dat ze Theodore niet zou weerzien.
Bernard, nu heelemaal rustig en slagvaardig, ingeleefd in 't bal-bestaan, ging van den een naar den ander, vrinden en vrindinnen aansprekend, en liet zich voorstellen aan onbekenden, altijd gereede luchtige praatjes vindend in zijn bedaard hoofd, waarin het diepere gesoes nu als verdoofd, als sluimerend was, weg in de zware slagschaduw van het feestlicht.
Als ik denk aan den kring, Die me als broeder ontfing, Aan de schaar mijner bloeiende vrinden, Nu ter ruste geleid, Of verwelkt en verspreid, Als het najaarsgeblaârt op de winden: O, dan is 't of ik dwaal Door de feestlijke zaal, Nog zoo straks door de vreugde beschenen, Waar geen luchter meer blinkt, Waar geen beker meer klinkt, En de gasten, op mij na, verdwenen!
Woord Van De Dag