United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij vindt dat die lucht lekker ruikt, zeide Mattia in het italiaansch. Het mannetje zag ons aan en zonder een woord te spreken, riep hij: Pst! pst! alsof wij een paar honden waren, en dit beteekende, dat wij hem op de hielen moesten volgen en hem niet uit het oog moesten verliezen.
Onder de badgasten, die wij op een der liefelijkste Mei-avonden, vóór de courzalen zien heen en weer wandelen, herkennen wij weldra drie, ons min of meer bekende personen. Twee er van trekken nog al de aandacht der overige wandelaars of aan tafeltjes gezetenen tot zich. "Pst! waiter, a cup of tea," riep een Engelschman den elders ververschingen aanbrengenden garçon toe.
Wie weet of je niet bestemd zijt de stammoeder te worden van een maanhondengeslacht. Kom hier bij den baas!" De hond kroop naar Michel Ardan toe en jankte. »Goed en wel!" sprak Barbicane, »ik zie Eva wel, maar waar is Adam?" »Adam," antwoordde Michel Ardan, »zal zoo heel ver niet zijn. We zullen hem roepen." »Kom Wachter... Wachter, Wachter! Pst!" Maar Wachter liet zich niet zien.
Spoedig wordt het verschrikkelijk benauwd in de zaal maar er is altijd ruim gezorgd voor koffie, eigengemaakte limonade en eigengemaakt gemberbier. Een gewone bazaar brengt van 50 pst.-100 pst. op, maar als er voor de een of andere bijzondere gelegenheid eens bijzonder gewerkt was, is er wel eens een opbrengst van 400 pst. bereikt.
Het was een tapperij, of, zooals de Engelschen het noemen, een gin-palace, een paleis waar men jenever verkoopt en allerlei soort van sterkendrank, gestookt uit den alcohol van koren of beetwortels. Pst! Pst! riep onze geleider opnieuw. Met hem traden wij het gin-palace binnen. Wij bedrogen ons bepaald als wij meenden in eene armenwijk te zijn.
O gie nondedzju! riep Veel-Hoar even aarzelend. Ala toe toe, ge 'n zijt toch gien klein kind! schimpte Deeske, reeds in 't gangetje. Veel-Hoar keek even naar Theofielke en haar moeder om. Toen sloop ze weg, Deeske achterna... Pst! pst! floot stilletjes Deeske, na een poosje weer in 't gangetje verschijnend. Theofielke keerde zich om, kwam langzaam naar hem toe.
Meester, meester! daar vliegt een meuldener in de school! Pst! Pst! AL DE LEERLINGEN. Hoera! Hoera! Pakt hem! Hoe na of ik had hem! Hier, daar, pst! pst! Alles geraakt het onderste boven in de school. Vr. Van Laer, die voor de kevers schrikt, weet niet, waar zich te bergen. VR. VAN LAER, met bange stem. Och! och! meester, verlos mij van dat ongediert of ik krijg er iets van.
Fagin trok hem achter een afgeschoten hoek, waar een gordijn voor hing en zij hielden den adem in, terwijl Nancy op een paar voet afstand van hun schuilplaats voorbij kwam en naar buiten ging door de deur, waardoor zij waren binnengekomen. »Pst!« riep de jongen, die de deur openhield. »Dou!« Noah wisselde een blik met Fagin en snelde naar buiten.
Wat zou er gebeuren? De twist werd door het openingetje voortgezet en de koetsier en de klerk werden al driftiger en driftiger. Eindelijk gaf de klerk geld aan den koetsier, die het brommend aannam. Hij steeg uit de cab en riep ons weder met zijn "pst! pst!" Dit beduidde, dat ook wij eruit moesten komen.
Hij is een knap en voornaam heer, en lijden mochten zij elkaar al, toen hij nog als kadet met verlof te huis kwam." Peter krabde zich weer achter de ooren. "Nu," meende hij, "als ik mijnheer was, ik zei neen, om de oude van het slot." "Pst!" waarschuwde Doortje, "waarlijk, zij komt de trap af; nu gaan zij in de kamer. Hoezee! een verlovingsfeest dat zal een pret geven."