United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Om volkomen eerlijk spel met den lezer te spelen, moet ik voor mij verklaren, niet te gelooven dat hij ooit naar de Proef-Hoeve terugkeerde. Ik geloof dat hij lang en aarzelend bleef rondzwerven in de velden om Hickleybrow, en dat hij eindelijk, toen dat gejank begon, den kortsten weg nam om uit zijne verlegenheid te geraken, en zoo het onbekende in.
Wij waren daarin als kleine, donkere, verloren stippen. Soms kraakte 't ijs, dat op zijn water viel, alsof er een kanonschot was gelost en dan stonden wij allen even roerloos, bang en aarzelend.
"Over dien laatsten brief?" vroeg Louise nieuwsgierig, terwijl ze Cécile snel volgde. Frits en Elsje kwamen langzaam en zwijgend achteraan. "Wat een heerlijke avond nog!" zei Frits eindelijk. "Ja, heerlijk." Weer zwegen beiden, toen zei Frits aarzelend en zacht: "Ik vond het een genot naar je te luisteren zooeven, Roodkapje. Zou je me een genoegen willen doen?" "Wat meen je?"
Hier begon de eik al langzamer te loopen, en scheen bezwaren te hebben. Hij bleef een poos staan, deed aarzelend nog een paar stappen, en stond toen heelemaal stil. "Waarom gaat de eik niet verder meê?" vroeg de jongen. "Hij is bang voor den grooten versteener," zei een jonge lichte berk, die zoo vroolijk en flink meêliep, dat het een lust was om te zien.
Nou kijk 'is an! riep Geertje overtuigd. Wel begreep ze veel niet, in het gesprek, maar wat ze begreep was genoeg voor haar drift. Tante had haar aangezien, en plotseling op anderen toon: O ja, maar as jai ons no' ga tegewerke, geef je graufader zeker niks. Ik? wat heb ik d'er mee te make! Nou ... 'et is toch jou geld ook. Tante zei niets meer, als aarzelend sjokte ze 't keukentje in.
De laatste periode, de Saïtische, begint ongeveer 721 v.C. Gedurende dit tijdvak zien wij, dat de invallen der Perzen, Grieken en ten slotte die der Romeinen, op de voortbrengselen van het land grooten invloed uitgeoefend hebben, dikwijls echter tot hun nadeel; inplaats toch dat de Egyptische kunstenaars natuurlijk werk leverden en hun eigen nationalen stijl ontwikkelden, waren zij meer tot navolging geneigd, terwijl zij zich aarzelend in vormen, aan andere rassen ontleend, uitten.
Dicht bij ons, op de trappen van de herberg, waar wij onzen intrek genomen hebben, richt een jonge Indiaan zich op: aarzelend kijkt hij naar den winkel, waaruit hij naar buiten is getuimeld, en die hem zoo onwederstaanbaar lokt met al die gevulde flesschen. Twee schreden verder staat zijne kleine vrouw, die hem wacht, en hem met haar zachte stem toefluistert, "Coox.... laat ons gaan."
Hij hoestte en zei toen aarzelend: "De aandeelen zijn zeker over verschillende personen verdeeld." "De aandeelen! wat blieft u? nu ja. U vroeg naar de aandeelen, ja, die zijn over veel personen verdeeld, dat wil zeggen zoo heel veel zijn er niet. Het bedrag is groot. Elk aandeel is van 1000 kronen, en wij hebben geen halve of kleinere willen uitgeven."
Op den dag, dat hij aarzelend over het huwelijk sprak, zei ze ruw-weg nee. Hij drong aan, drong aan, maar ze werd driftig. Hij zweeg, blij dat ze 't nou eenmaal wist, vast besloten, om er op terug te komen. Een week later, voorzichtig, vroeg hij nòg eens, zachtjes: "Nou moeder.... Ben je tot
"Maar zeker is het dat Dingo doet alsof de man dien hij verfoeit, weder dicht bij is ons!" Daarna viel hij zich in de rede, om den hond te roepen die aarzelend naar hem toe kwam. "Wel," zei hij, "Negoro, Negoro!" Dingo beantwoordde dit met een woedend geblaf. Deze naam had de gewone uitwerking op hem, en hij sprong vooruit, alsof Negoro zich achter het kreupelhout had verscholen.
Woord Van De Dag