United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αλλά θα μου το πληρώσης. Ας ξημερώση μόνον και θα δης τι ξύλο έχεις να φας, διότι τώρα θα πηδάς και θα μου ξεφεύγης στο σκοτάδι. ΠΕΤΕΙΝΟΣ. Γιατί θυμώνεις, αφέντη Μίκυλλε; Εγώ νομίζω ότι σου κάνω χάρι αν σου συντομεύσω όσο μπορώ την νύχτα, για να πιάσης δουλειά από την αυγήν και προφθάσης τις πολλές εργασίες που έχεις. Αν πριν βγη ο ήλιος τελειώσης ένα παπούτσι, θα βγάλης το ψωμί σου.
Ανεπόλει πως, ότε είδε την αποτρόπαιον εκείνην μορφήν, ρίγος φρίκης τον κατέλαβε και έφυγε δρομαίος προς τους συντρόφους του, οίτινες ατολμότεροι τον επερίμενον μακράν της καλύβης... — Να με συμπαθήσης, παππά μου, είπεν ο Γεροθανάσης. Σ' εξύπνησα. Αλλά ψυχομαχεί ο λεπρός και σε θέλει, και είναι πολύς ο δρόμος έως εκεί. Ίσως δεν τον προφθάσης. Ο παππά Νάρκισσος ηγέρθη.
Πυργοειδές φρούριον, προς βράχον κρεμάμενον, Προς χωνοειδές όρος ή προς κυανούν ακρωτήριον Υπό δένδρων καλυπτόμενον. Ταύτα δε πάντα προς την γην Και απατώντα τους οφθαλμούς ημών δια τον αέρος. Έρως: Ναι, στρατηγέ. Αντώνιος: Εκείνο το οποίον τώρα φαίνεται ίππος, πριν ή προφθάσης, να το σκεφθής, Εξαφανίζεται υπό του αεροπορούντος νέφους και καθίσταται δυσδιάκριτον, Όπως το ύδωρ εν τω ύδατι.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Εκείνο το οποίον τώρα φαίνεται ίππος, πριν ή προφθάσης να το σκεφθής, εξαφανίζεται υπό του ατμού, και καθίσταται δυσδιάκριτον όπως το ύδωρ εν τω ύδατι. ΕΡΩΣ. Ναι, άρχον. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Και ο στρατηγός σου, αγαπητέ μου Έρως, είναι τώρα όμοιος προς τα φαινόμενα εκείνα. Είμαι ακόμη ο Αντώνιος, δεν δύναμαι όμως, φίλε μου, να διατηρήσω το ορατόν αυτό σχήμα.
«Ω Ναυσικά, τόσ' οκνηρήν σ' εγέννησ' η μητέρα; 25 τα ολόλαμπρά σου ενδύματα κάθονται αμελημένα• ο γάμος σου ήδη σίμωσε, 'π' εύμορφα θα φορέσης, και θα χαρίσης εύμορφα 'ς αυτούς, 'που θα σε πάρουν. και αυτά 'ναι 'π' όνομα καλό γεννούν εις τους ανθρώπους, ώστε ο πατέρας χαίρεται και η σεβαστή μητέρα. 30 αλλ' ας πάμε να πλύνουμεν, η αυγούλ' άμα χαράξη• κ' εγώ θε νάλθω συνεργή σιμά σου, να προφθάσης να ετοιμασθής, και ανύμφευτη πολύν καιρό δεν θα 'σαι. επειδή σένα ήδη ζητούν 'ς την πόλι των Φαιάκων οι πρόκριτ' όλοι, οπού μ' αυτούς όμοιο το γένος έχεις. 35 αλλ' έλα, εις τα χαράμματα τον ένδοξον πατέρα να σου ευτρεπίση ζήτησε αμάξι και μουλάρια, ζώναις, ωρηά σκεπάσματα και πέπλους να σου φέρουν. και σέν' αυτό καλήτερα συμφέρει, ή με τα πόδια να πάς• γιατί τα πλυσταρειά μακρυ' απ' την πόλιν είναι». 40
Αλλά πρόσεχε ολίγον, Δεληγιάννη, πριν προφθάσης Να ειπής στους διπλωμάτας της Ελλάδος τας προτάσεις, Μήπως έξαφνα την πόρτα με αγένειαν σου κλείσουν Και απ' έξω με τα χέρια σταυρωμένα σε αφήσουν. Αι! μα τότε εις την πόρτα δώσε μια κλωτσιά γερή, Κι' έμπα δείξε τους πως είνε και το χέρι σου βαρύ. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ Κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ενώπιον τον Συνεδρίου.
Λέξη Της Ημέρας