United States or Indonesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μάβρ' υπομονή! είπ' ένας βαρυποινίτης, σειώντας πάνου κάτου με πικρό παράπονο ταχτένιστό του κεφάλι. — Μάβρη κι αράχνη! είπ' ένας άλλος. Μας έδινε ενού ενού το χέρι, μας εφίλειε δακρυσμένος από μεγάλη του συγκίνηση. Να πάρη να φύγη, που τον έβιαζε κι ο Αρχιφύλακας να κάνη αναγκαστά. Έδοσε το χέρι και στον Ψυχομάνη. Αφτός κάτι του ψιψίρισε σταφτί και τον αποτράβηξε παράμερα στην αγκωνή.

Δακρυσμένος από συγκίνησιν ο γέρων συμβολαιογράφος ήλθε κοντά της, και καθώς έσκυπτεν εκείνητον εργαλειό την εφίλησε ς το μέτωποΜε την ευχή της γιαγιάς σου, δικός σου είνε ο εργαλειός, της είπε.

Εκεί όμως ξηγήθηκαν τα πράματα κι' ο Καραϊσκάκης, αφού κατάλαβε το λάθος του, ζήτησε συμπάθειο από το Μπούσγο και δακρυσμένος τον φίλησε. 'Σ το Δίστομο, πριν γίνη ο περίφημος πόλεμος, ήταν με το σώμα του Καραϊσκάκη ένας στρατιώτης, που κανείς δεν ήξερε πούθε κρατούσε η σκούφια του.

Ο Βεργής απόμεινε δακρυσμένος πίσω απ' το φεγγίτη, να την καμαρώση την άμοιρή του γυναικούλα, που με κομένα γόνατα κατέβαινε τη σαπισμένη σκάλα του Ένα και του Τέσερα , σφογκίζοντας με της άσπρης της τσεμπέρας την άκρη τα μάτια.

ΦΛΕΡΗΣΞέρω τι λέω εγώ, γιατρέ. Έχω το σκοπό μου. Μα τι έχεις, γιατρέ; Εσύ είσαι δακρυσμένος. ΜΙΣΤΡΑΣΤίποτε δεν έχω, τίποτε. Όλη αυτή η ιστορία με συγκίνησε. Σα γεράση κανένας κλαίει σαν το παιδί. Άκουσε όμως. Μη ζητάς καινούργιες συγκινήσεις. Μη. . . ΦΛΕΡΗΣΑδύνατο. Θα κάμω αυτό που θέλω. Πρέπει να ιδώ τη Λέλα αμέσως. ΜΙΣΤΡΑΣ — Α! επί τέλους δεν είναι λόγια αυτά! Είσαι παιδί.

Ο Κλεινίας δε δακρυσμένος μου λέγει: Κλεινίας Σωκράτη, τώρα είναι η περίστασις να δείξης την πάντοτε φημισμένην σοφίαν σου• ο πατήρ μου δηλαδή από μίαν αιφνηδίαν λιποθυμίαν είναι αδύνατος και πλησιάζει εις τα τέλος της ζωής του και λυπείται διά το τέλος τούτο, αν και πριν εχλεύαζεν όσους εφοβούντο τον θάνατον και περιέπαιζεν.

Τον εκύταζε κατάματα και δακρυσμένος γυρίζει και του λέγει: — Συχώρα με τ' αδέρφι· δε φταίω 'γω. Σε γνωρίζω καλήτερό μου. Δε φταίω 'γω· φταίει η τύχη μου. Συλλογίσου καλά να σπάσω και τούτο!... Δεν εκατέβηκε να πλαγιάση παρά όταν εβγήκαμε από τα Μπουγάζια κ' έβαλε γραμμή για την Καληάκρια. Ανοιχτή θάλασσα τόρα ας σκαμπανεβάζει όσο θέλει. Μακριά από ξέρες!