United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kasalukuyan noong idinaraos ang masiglang sayawan sa maaliwalas na auditorium ng karnabal sa Maynila. Sa sayawang yaon ay waring walang mababakas na ano mang kalungkutan sa bawa't mga naroroong mga nagsisipagsayaw. Waring ang mga puso ay naghehele sa katamisan ng kaligayahan sa kandungan yaong naging isang langitlangitan dito sa lupa na puno ng maraming mga bituing nagkislapkislap.
Datapwa't nang una ay hindi mahulaan ni Ester kung sino ang tumawag na iyon, hindi niya makilala dahil sa ang tinig ng pangungusap ay binago at pinakaliitliit na pakinggan. Kaya hindi makikilala ni Ester kung hindi makilala ang kilos ng tumawag. At pamuling inulit ang tawag. Ester, nakikilala mo na ba ako? na waring nasulyapan ni Ester ang mukhang ngumiti ng tumawag. Ah, oo, kilala na kita.
Maging saan man siya naroon ay para sa kanya ay kasama niya si Leoning. Kung bakit? Sapagka't sa mga balintataw ng kanyang mga mata ay waring nakadikit na ang larawan ni Leoning na, hindi napapawi. At, sa gunita pa kaya naman niya mapawi? Oh, makalilibong hindi! Waring kung naaalaala niya si Leoning ay para bang nakikita niyang nagdudulot sa kanya ng ngiti.
At sa pangungusap na iyon ni Leoning na narinig ni Eduardo ng boong liwanag hindi nga yata kita palad ay waring naging subyang na mahapding tumarak sa kaibuturan ng kanyang puso. Ano ang kahulugan ng mga pangungusap na iyon ni Leoning...? Hindi raw palad.... Ang ganito ay may ibig sabihin ang lahat. Wala halos naibigkag si Eduardo kundi: ¡Ay! Leoning!
Parang may sindak, nguni't sa harap pa ba kaya naman ng isang kasintahan masisindak at waring matatakot? Isang hiwaga ang ganito! Sila'y magkapiling ni Eduardo. Ang kanilang mga puso ay parang nangapiping ilang sandali sa dahilang tila tumagos sa puso ng binibini ang pangungusap na binigkas ng binata. Ang huling katagang binigkas ni Eduardo ay parang nagdulot sa puso ni Leoning ng isang pagkaawa.
Kaya't ang kanyang kalooban ay waring napakaba na lamang dahil sa pagsasalawahan ng loob. Hindi niya akalain ang gayon pagkakataon kung si Leoning nga iyon na kanyang irog na ngayon ay kausap ng kasayaw. Hindi naman agad siya makaharap sa tumawag na yaon kay Ester sapagka't baka siya ay makilala ang ayos bagama't nakadespras din.
Lamang, ay isang sagabal ang nararamdaman niya waring pumipigil sa kanyang m~ga bagwis, parang lubid na bumabaliti sa m~ga pakpak niya at siyang hindi ika-panibulos n~g kanyang m~ga lakad. Si Elsa ay malayang singlaya n~g hangin na maaari n~gang makasunod sa bawa't pithaya n~g pusong sumisintang wagas.
¡Tirso ko! ang sabat ni Teang na waring ... nagpaalaala n~g isang mahalagang tungkulin. Pumayapa ka, Teang, ang salo n~g makata, bago pumihit na muli sa mestisa. Elsa, ang m~ga nalilihis na hakbang ay di nararapat ipagpatuloy. Kung tunay na ako'y pinahahalagahan mo, ay inasahan kong iyong paiirugan ang isa kong samo: magpatawaran na tayo....
Pasigao . Akoy hindi makababatok sa iyo pagka't ako ay komang. Agong. Huag kang sumigaw dito ka itatabi sa tabi ng bastidor pagcaladcad tatan~gnan sa tain~ga lalapit na dahan dahan cay Pedro Pakiram-daman mo kung sino ang darating. Pedro. Pasigao . Ooooo mahaba magigising si Soledad waring magugulantang uupo sa silla malungkot. Soledad.
Nagkatipon sa kamalig na maluang din naman, ay pawang nagdaramdam kapaguran at init n~g namimitik na araw, nagbibigay n~g kasaganaan. Gaion din ang m~ga dalaga, na sa kanilang m~ga pisn~gí ay waring na nananalaytay ang dugong buhay n~g kasipagan, lalo na si Biang na anak n~g may bukid. Juan!... humanda ka't n~gaion kita bibigyan ang pabulong ni Tandang Tacio kay Juan. Opo Lelong;