Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na-update: Hunyo 1, 2025
Samantalang para kay Leoning ay isang karangalan sa sarili ang gayong pagkabatid niya sa mga ginintuang damdamin ng kanyang Eduardo. Karangalan niya ang isang Eduardo kung gayon. Nasa kanya ang pagasa at maningning na tagumpay ng bayan at lahi. Ako'y naroon G. de la Rosa sa loob ng Opera nang kayo ay magtamo ng unang ganting pala ng tagumpay ninyo.
Walang malamang gawin at waring nabibilot ng ulap ang kangyang pagiisip. Kaya walang nasabi sa sarili kundi: Ay! ano kung marinig ko na ang halakhak ng tao at ng lalaking yaong nagtaksil sa akin? At, ang kaawaawang si Daniel na pinagsukaban ng asawa'y tuloy umalis na lamang, na kung kaya malatang-malata ang katawan pagsapit ng sariling tahanan.
Sa akin sinabi: Huag mong basahin iyang kasulatan kung hindi mo ibig kita'y kagalitan subo n~g galit ko'y di ko napigilan pagka't bawat tawo ay may kalayaan. Aking isinigaw na ipinakalakas ¿bakit nanasaing malupig ang lahat? tumugon sa akin; ¡ah! walang paglin~gap sa bayang sarili ... bigla kong sinalag.
Kung sa ganang kay Tirso'y napailalim siya sa pagkabighani niya kay Teang, nitong nalulurok na n~g boong pagpapahalaga n~g kanyang kaluluwaang bawa't bugtong o talinghagang iniuukol sa kanya n~g magandang mestisa ay parang ibinubulong n~g kanyang sarili na nalalapit na naman ang kanyang pamamaibabaw at ikatatampok sa karurukan n~g tagumpay.
Tátapusin namin a~g ulat na itó sa m~ga salitâ ni P. Gómez: «Yaó~g na~gagsisiibig sa Ina~g Bayan ay dî na~gamamatay sa kanilá~g hihiga~g sarili».
Eduardo, hindi na, ako si Leoning, hindi na, na dating malaya, hindi na, mangyayaring tawagin pang ako ay dalaga: May asawa na at na sa ibang kandungan na siya kong susundin. Kay pait ng lahat . Oo, Eduardo kay saklap ng lahat nang ito para sa akin! At, wala na nga, hindi na ako dalaga, kundi isang babaing may kabyak na ng puso at hindi na sarili . ¡Ay!
Na sa ganitóng pag aalinlan~gan siyá, n~g dumating ang pangcát na cacampi n~g gobierno; si doña Victorina, si Don Tiburcio at si Linares. Nagsalitâ si doña Victorina sa n~galán n~g tatlong lalaki, bucód sa nauucol sa canyáng sarili; binangguit niyá ang m~ga pagdalaw ni Linares sa capitan general, at inulit-ulit ang cabutihang magcaroon n~g isang camag anac na mataás na tao.
Walang pangyayarihan kundi ang pagkabigo at pagkasayang lamang n~g panahon; kaya't ¡bayaan mo na sila't harapin mo ang sarili mong kagalin~gan, yayamang isang pagkakataóng dapat mong samantalahin ang pan~gakong binitiwan n~g may Pagawaan! Siya n~ga naman ang paayon ni Gervasio. ¿At ikaw ba, kasamang Gervasio, ay umáyon na? ang tanong ni Mauro dito.
Minsa'y natulog ang caawaawang ito samantalang nagsesermón. At muling inilagáy sa dulo n~g canyang ilóng ang salamin niya sa mata, saca sinabi sa sarili: Tingnan natin cung hindi siya gumalang sa canyang ama't ina, na gaya n~g hindi niya pan~gin~gilin sa m~ga fiesta.
Sa tinalotalo loob caisipan aniya sa sarili "sa sinta ma'y hadlang dating cagalitan n~g aming magulang, aco'y cay Julieta't siya'y aquin naman. Sa pintó n~g puso boong nari-rin~gig ang tugtog n~g sa cay Julietang pag-ibig, ang uicang "dalisay" natanao n~g isip busal niyaong m~ga batang panaguinip.
Salita Ng Araw
Ang iba ay Naghahanap