United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Tunay na n~ga, n~guni't gunitaín mo ang ating capatíd na babáe. Samantala'y nagliwanag ang "rueda", magpapasimula ang labanan. Lumapit sa bácod ang dalawang magcapatid na capuwa malungcot, itinuon ang canilang noo sa cawayan at nan~gagmamasid. Lumapit ang isang lalaki sa canila at sila'y binulun~gan sa tain~ga. ¡Pare! ¡isang daang piso laban sa sampo, sa puti acó!
Pinapagcunót muna n~g carapatdapat na Capitan ang canyáng m~ga kilay, itinaás pagcatapos, namutlâ ang canyáng mukhâ, nagliwanag, dinálidalíng tiniclóp ang papel at sacá nagtindig. M~ga guinoo, ang sinabing nagmamamadalî, ¡daratíng n~gayóng hapon ang cáran~galdan~galang Capitang General upang paunlacán ang aking bahay!
Ang mga ilaw ay muling nagliwanag. Nilingon kita sa inyong palko na parang isang hukom na nagmamasid sa mga salaring lalapatan ng parusa. Sa paglingon kong ito'y muling nagtama ang ating mga mata at sa iyong titig ay waring nabasa ko na mayroon kang ibig sabihin.
Nuon nga'y napangiti ka at sumigla ang iyong kalooban. Saka ng pumarito ang barini , na magpasadya ng mga bota ay napangiti kang muli at lalong sumigla ang iyong kalooban, at ngayong dalhin dito ng babaing ito ang mga bata ay napangiti kang makaitlo at nagliwanag ang iyong mukha. Sabihin mo sa akin, Mikhail. Bakit sumisilang sa iyo itong dalisay na liwanag at bakit ka ngumiting makaitlo?
Ako'y napatigil at naibulong ko sa sarili ang ganito: "VIVIR PARA AMAR" ¿Mabuhay upang umibig? ¡Oh ...! Panonoorin ko ang pelikulang ito at baka nakakamukha ng malungkot kong kabuhayan sa pag-ibig. At dalidali akong pumasok sa dulang Zorrilla; nguni't pag-upo kong pag-upo sa aking luklukan ay siya namang pagka-tapos pelikulang "VIVIR PARA AMAR". Ang mga ilaw ay nagliwanag.
Ang madilim kong hinaharap ay waring nagliwanag at parang may nakita akong landas na patungo sa kaluwalhatian ng aking pag-ibig. Maligaya na ako, maligaya na ako ang bulong ko sa aking sarili maligaya na ako pagka't siya'y nakita kong muli. Bukas, bukas na bukas ay paparoon ako sa kanyang bahay at sasabihin ko ang lahat ng hirap na aking tinitiis.
Tumindig si Mikhail, iniwan ang ginagawa, nag-alis ng tapi, yumukod sa mag-asawang panginoon niya at nagsabi sa kanilang: Patawarin ninyo ako, mga panginoon, pinatawad na ako ng Diyos. Patawarin naman ninyo ako. Napagkita nina Semel, na si Mikhail ay nagliwanag.
Pagdaka'y nakita kong bumalik, siya'y aking tinignan at hindi ko nakilala: Ang kanyang mukha ay patay ng una at nakita kong nagliwanag ng larawang Diyos. Ang nanauling buhay ay lumapit sa akin, binihisan ako, tinagnan ako sa mga kamay at ipinagsama ako sa kanyang bahay.
Makaraan ang m~ga ilang sandali ay huminto ang ulan, nagliwanag at ang lan~git ay biglang nasabugan n~g m~ga maliliit na mata ni Bathala, noon m~ga nag-anti-antilaw na bituing nakamamalas n~g m~ga lihim na gawa at pangyayari sa boong magdamag. Di kaginsa ginsay anasan ang nadinig: Sino ka?...ang tanong na mula sa itaas. Ako ... ang sagot naman. Sinong ikaw? Ako, ang iyong minamahal. Peping!
Salita Ng Araw