United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dito napangití ang morong ca-usap sa nagsasalita,i, tumugóng banayad aniya,i, bihirang balita,i, magtapát cong magcatotoó ma,i, marami ang dagdág. At sacá madalás ilalâ n~g tapang, ay ang guniguning tacot n~g calaban, ang isang guerrerong palaring magdiuang mababalita na at pan~gin~gila~gan.
Napangitî si Gerardo ng isang malungkot na ngitì. Pagkaráan ng ilang sandalî ay banáyad na sumagót: "Kung akó man pô ay nagkaduróg-duróg, ang gayón ay waláng kailángan sa ákin!
"Kung gayón, Florante, ni ikáw ay di rin dápat kumilála ng utang sa kanya, sapagka't ang pagpapágod niyáng ginugúgol sa iyó ay isang katungkúlang nagbubúhat sa alin mang mabuting pagtitingínan ng mga magkakaibigan, magkakasáma, at magkakapatid sa isáng adhikâ." Si Florante ay napangitî nang maunaw
Bahagya nang magsalita at mamakalawa lamang napangiti, na ang una, ay ng hainan siya ng asawa ni Semel, at ang ikalawa'y ng dumalaw ang barini . Si Semel ay tuwang-tuwa sa kanyang pangulong manggagawa at di niya tinatanong kung saan galing; iisang bagay ang kanyang pinapanimdim, na baka si Mikhail ay lumayas. Isang araw ay nagkakapisan silang lahat.
Si Matrena ay naupo sa isang sulok na nakapangalumbaba at nakapatong ang mga siko sa mga tuhod saka minasdan yaong hindi kilala. Nagdalang habag siya; at nagtaglay siya ng habag sa kaaba-abang yaon. Agad nagalak ang kalooban ng di kilala at pagtataas ng ulo ay tuminging napangiti doon sa abang babae. Pagkatapos ng pagkain ay iniligpit ng asawa ang mga pinggan at nagsabing: Saan ka nanggaling?
Napangiti akong muli ng pumarito ang barini , sapagka't naihayag sa akin ang ikalawang salita; at ngayon, pagkakita ko sa mga bata ay ikinangiti kong pangatlo sa pagkarinig ko ng ikatlong salita ng Diyos. Tinanong siya ni Semel: sabihin mo sa akin, Mikhail kung bakit ka pinarusahan ng Diyos at kung anong mga salita ito upang malaman ko naman.
Napangitî si Gerardo. Ang mga pangungusap na iyón ay sumagád hanggang pusò niyá. Kinintalan ng isang halík sa nóo ang kanyang paralúman, bago tinabánan ang nanglalamíg na kamay nitó. "Maráming salamat, Elíng," anya "Ngayon ay tulutan mo nang ako'y yumáo." "Hintáy muna, Ardíng" ang magíliw na samó ng binibini "Hindî mo pa nasásagót ang tanóng ko sa iyó kanina." "Alín iyón?"
Nuon nga'y napangiti ka at sumigla ang iyong kalooban. Saka ng pumarito ang barini , na magpasadya ng mga bota ay napangiti kang muli at lalong sumigla ang iyong kalooban, at ngayong dalhin dito ng babaing ito ang mga bata ay napangiti kang makaitlo at nagliwanag ang iyong mukha. Sabihin mo sa akin, Mikhail. Bakit sumisilang sa iyo itong dalisay na liwanag at bakit ka ngumiting makaitlo?
Kumumpás-kumpás na lang at iginaláwgaláw ang ulo na tila ang ibig sabihi'y: "Manáog ka sa lupa't doón táyo magkakaalam!" Si Gerardo ay napangitî na lang sa ikinumpás-kumpás ng nakabalatkayô. Dapat kayâ siyáng sumáma? Tiningnán ang liham at sandaling nag-alinlángan; pagkwa'y, "Táyo!" anya, at inakbayán pa mandín ng demonyo, bágo silá nanáog. "Naku!
Sa una naming pagkikita'y wala kamíng napag-usapan kungdi ang kaniyang "nakatulog" na Bulalakaw... Ang kaibigan ko'y napañgiti lamang at nagpahayag ng ganito: Ang Bulalakaw ng Pag-asa ay dinatnan ko pa sa aking silíd, naroong nagtalaksan; ñguni't marahil ipasusunog ko na.
Salita Ng Araw