United States or Portugal ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Dahilan sa iyo,i, mapapauing pilit »ang ulap nang ibang sintang maligalig, »lulucso ang diuá, tatahip ang dibdib »sa caligayahan na gauad nang lan~git. »Hangan dito, Ina,t, ticang pagtamanan »pagpuri sa iyong man~ga cagalin~gan; »di linilimot naman ang pag-galang »sa iyong Esposong calinis-linisan.»
Ang ating m~ga caugalian, ang anyo n~g ating pamumuhay, na lagui n~g sinasambit pagca ibig na ipagcait sa atin ang anó mang ating catuwiran, n~guni't canilang lubos na linilimot pagca mayroong anó mang pas-aning ibig nilang iatang sa atin.
Sagót na tinuran iná co,t, magulang pinangalin~gan co,i, ang reinong Portugal, cusang naparito,t, cayo,i, dinadalao cabuhayan ninyo,i, ibig cong maalman. Lubós yaring toua n~g puso,t, loob co di mo linilimot caming magulang mo, cacasihin ca rin n~g Poong si Cristo pamamanahin ca ligaya sa mundo.
¿Gaano pong panahóng nápaalis cayó sa lupaíng ito? ang tanóng ni Laruja cay Ibarra. Pitóng taón halos. !Aba! ¿cung gayó'y marahil, nalimutan na ninyó ang lupaíng ito? Baligtád pô; bagá man ang kinaguisnan cong lupa'y tila mandin linilimot na acó, siyá'y laguì cong inaalaala. ¿Anó po ang íbig ninyóng sabihin? ang tanóng n~g mapuláng buhóc.
Aco,i, sinuyo mo at pinabaunan nang masaganang luha: icao ay maniuala at ang arao na iyo,i, di co linilimot, ang perlas mong bubô ay aquing dinampót, binucsán ang dibdib, at mag pa hangan n~gayon ay iniin~gatan. Mahiguit sa sampuo ang nalacarang taon, mag mulá sa arao na yaon, n~guni,i, sariua ring parang cahapon.
Bayani mong loob cusang napatalo sa dahas nang sintang iquinagugulo, iyong linilimot sampong pagca tauo, anaqui,i, uala nang babayi sa mundo. Pag-uari catoto,i, dili yata dapat na ang buong puso,i, lubos na pabihag, at siyang isipin sa lahat nang oras ang di nabighani sa iyong pagliyag.
Hanapin muna ninyo ang caharian nang Dios, at ang lahat ay maquiquita ninyo. Capagcatapos, ay napatutun~go sa caniyang sasahan, pinaquiquialaman. Cun macaquita nang i-asusucal nang loob sa man~ga upahan, ay di maca bitiu nang uicang di matuid, di nanampalasan at di linilimot na ang pan~ginoon at alila, ay iisa rin sa mata nang Dios.
¡Ah, linilimot co ang aking sariling m~ga cahirapan at ang tinitingnan co'y ang capanatagán n~g Filipinas, ang m~ga cagalin~gan n~g España! ang masilacbong itinugón ni Ibarra. Upang manatili ang Filipinas ay kinacailan~gang huwag baguhin ang nakikita nating calagayan n~g m~ga fraile n~gayón, at sa pakikipag-isá sa España naroroon ang cagalin~gan n~g ating bayan.
¡Pumarito na cayó n~gayong hapon, cung ibig ninyóng magbigay-loob! ang inulit ni Ibarrang nagpipiguil; n~gayo'y dadalawin co ang isáng taong may sakít. ¡Ah! ¿at dahil sa isang babaeng may sakit ay linilimot po ninyo ang m~ga patay? ¿Acala ba ninyo't cami'y m~ga ducha'y?... Tinitigan siya ni Ibarra at pinutol ang canyang pananalita.
Sa cay Eliseo namang isinagot, «di co linilimot ang aua nang Dios, palalaguiin co hangang sa malagot ang tan~gang hinin~ga,t, buhay co,i, matapos.» CAPÍTULO II. Ang pinagcautañgan nang buhay. «Isa namang gabi,i, aco,i, quinauayan nang guilio cong mamang labis na magmahal, aniya,i, dinguin mo ang ipagsasaysay cun sa natutulog ay parang pamucao.
Salita Ng Araw