United States or Kosovo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Marahil pô ang matamís na sagót ni Ibarra n~guni't sa sandalîng itó'y hindî ko naaalaala siyá. ¡Aba, hindî siyá maaring ma ... mapagcamal-an sa iba! ang idinugtóng n~g Doctor na lumacás ang loob. Mapulá ang canyáng buhóc at totoong masamáng man~gastíl
Isauli mo sa akin ang suot ko, wala kundi iyan at kinuha mu pa; siya mo ngayong suot, asong galisin. Hindi ka pa tangayin ng diyablo!
Napaguusapan na rin lamang natin ang ukol sa m~ga dulaan, ay maibabalita ko sa iyong ipalilimbag daw yata ni Rivera ang kanyang dulang may isang yugto na pinamagatang "Cinematografo". Ang dulang ito, ay napanood ko na sa unang pagtatanghal sa "Rizal", sa kapakinaban~gan n~g kumatha. Pagkatapos kong mapanood, ay ako na rin sa sarili ang nagtanong: Ano ang aking napanood?
¿Hulaan ko? ang sa di kawasa'y ipinakli n~g mestisa, Ang aking hula ay iniisip nilang sila'y nakakikita n~g isang lalaki at isang babae na nagsasalo sa mesitang itong ating pinaghaharapan.... ¡Mabuting panghuhula! N~guni't hindi iyan ang ibig kong marinig sa iyo.... ¿At alin pa?
Hindi tumugón ang Dalagang Mármol ; kumuha n~g isáng mangkók na sabáw at ipinainóm sa akin na para bagang dî niyá nápansín ang m~ga sinabi ko. Sa gayó'y aking binalikán ang paglúhog at ani ko: Aking nakikita Liwayway, na walâng pakiramdám, na kúlang akóng lubós sa m~ga karapatán upang ihandóg sa inyó ang marálitâ kong pusò.
Niyaó~g taó~g 1899, na~g kasalukuyan siyá~g tumátahak n~g lupa~g Kapampa~gan sa dî mapigilpigila~g paglusob n~g m~ga kaaway, nákikinitá marahil a~g kanyá~g m~ga hulí~g sandalî kayá't kagyát sumulat n~g kanyá~g «Hulí~g Pati», na anyá: «Ipinagkaloób ko~g lahát a~g aki~g m~ga ariarian sa aki~g pinakaiirog na iná.»
Ang banáyad nguni't matitinding pangungusap ng pangulo, ang nanginginig niyáng bóses, ang kanyang nagbabagang paningin, ay nagpayukô sa lahat. Ni si Juancho, ni si Choy, ni ang naka-itim ay walâng naihumá. Naghaharì sa boóng báhay ang piping katahimikan. Nakaraan ang limang minuto; walâ pa ring sagót. Walang kamalák-malák ay nangagtilian ang mga babáe. "Demónyo! Tatay ko! Demónyo! Nanay ko!
At ikáw ang pihit dito na nagíng dahil n~g aking m~ga kasawîang dinanas; ikáw, na nagíng dahil n~g aking pagkakápalayô sa m~ga dating kaibigan; ikáw, na nagíng dahil n~g aking pagkakápalayô sa amá't iná, n~g pagbawî sa akin n~g kaniláng pagmamahál; ¿nasaán ang pusò mo upáng akó'y gantihín n~g ganitóng kataksilán? ¿Mainam na bayad sa pilak ko na iyóng nilusaw; mainam na bayad sa dugô ko na iyóng ininóm!
Niwawalang bahala mo kaya pagka't akong kaharap mo ay isang abang maralitang Eduardo lamang na di dapat pansinin? Eduardo, bakit ka nagsalita ng ganyan? Leoning, hindi ba katotohanan ang aking sinabi? Eduardo, huwag mong pasakitan ang aking puso. Oo, iniibig kita. Ikaw lamang ang buhay ko. Leoning, salamat, diyata...? Eduardo, asahan mong boong puso kitang iniibig. Leoning!!! Eduardo!!!
Ay manong damdamín ang aming pagluhog pilitin ang tayo'y magka isang loob upanding sakaling siyáng makalagót sa tali n~g ating Inang nalulunos. Hangang dito Cela't may dí pag sisikip ang poót sa tawo, n~g Amá sa Lan~git linalapastan~gan ang Santong matuid at ang kaliluhan ang nasang manaig. ¿Ano ano namán sintang kapatid ko ang m~ga babaláng dí pansin n~g mundo?