United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Brawo! rzekł Hrabia, plan twóy, gotycko sarmacki, Podoba się mi lepiéj, niż spór adwokacki. Wiész co? na całéj Litwie narobim hałasu Wyprawą, niesłychaną od dawnego czasu. I sami się zabawim. Dwa lata tu siedzę. Jakąż bitwę widziałem? s chłopami o miedzę.
Zmienili broń; od szabel szło na pistolety, Stają, krzyczym że nadto przybliżyli mety; Oni na złość, przysięgli przez niedźwiedzią skórę Strzelać się, śmierć niechybna! prawie rura w rurę; Oba tęgo strzelali Sekunduj Hreczecha; Zgoda rzekłem, niech zaraz dół wykopie klecha: Bo taki spór nie może skończyć się na niczém; Lecz bijcie się szlacheckim trybem, nie rzeźniczym, Dosyć już mety zbliżać, widzę żeście zuchy, Chcecie strzelać się rury oparłszy na brzuchy?
*Grzegorz.* To właśnie pokazuje twoją słabą stronę: mur dla nikogo niestraszny i tylko słabi go się trzymają. *Samson.* Prawda, dlatego to kobiety, jako najsłabsze, tulą się zawsze do muru. Ja też odtrącę od muru ludzi Montekich, a kobiety Montekich przyprę do muru. *Grzegorz.* Spór jest tylko między naszymi panami i między nami, ich ludźmi. *Samson.* Mniejsza mi o to: będę nieubłagany.
Gdzież dziś jeść będziem? Ach! Był tu podobno Jakiś spór? Nie mów mi o nim, wiem wszystko. W grze tu nienawiść wielka, lecz i miłość. O! wy sprzeczności niepojęte dziwa: Szorstka miłości! nienawiści tkliwa! Coś narodzone z niczego! Pieszczoto Odpychająca! Poważna pustoto! Szpetny chaosie wdzięków! Ciężki puchu! Jasna mgło! Zimny żarze! Martwy ruchu! Śnie bez snu!
*Benwolio.* Dostojny książę, ja mogę objaśnić Cały bieg tego nieszczęsnego starcia: Oto tu leży, przez Romea zgładzon, Zabójca twego krewnego, Merkucia. *Pani Kapulet.* Tybalt! mój krewny! syn mojego brata! Boże! tak marnie zgładzony ze świata! O mości książę, błagam twej opieki, Niech za krew naszą odda krew Monteki. *Książę.* Benwolio, powiedz, kto ten spór zapalił?
W końcu,stawiła przed nim trzy s chleba gałeczki, Trzy osoby na wybor; wziął najbliższą sobie; Podkomorzanki na to zmarszczyły się obie, Sąsiadka zaśmiała się, lecz niepowiedziała Kogo owa szczęśliwsza gałka oznaczała. Inaczéj bawiono się w drugim końcu stoła, Bo tam wzmogłszy się nagle stronnicy Sokoła, Na partyę Kusego bez litości wsiedli: Spór był wielki, już potraw ostatnich niejedli.
Słowo Dnia