United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !


I naraz, w ciszy tej rozległ się głos babki Justyny. Ślepa i głucha, nie brała udziału w tem, co otaczało i podczas ogólnego przerażenia, siedziała w swym fotelu nieruchoma i obumarła. Teraz stało się z nią coś dziwnego. Głowa się podniosła, oczy szkliste i martwe rozjaśniły się niezwykłym blaskiem, na twarzy drgnęło życie, a glos nabrał niebywałej mocy.

Chwilę jeszcze s szpaleru przez majowe zwoje Przeświecało coś na wskróś jakby oczu dwoje. Samotny Hrabia długo jeszcze stał w ogrodzie: Dusza jego jak ziemia po słońca zachodzie, Ostygała powoli, barwy brała ciemne: Zaczął marzyć, lecz sny miał bardzo nieprzyjemne. Zbudził się, sam niewiedząc, na kogo się gniewał; Niestety mało znalazł! nadto się spodziewał!

W Miarę, jak przechodzili koło nas, nasi młodzi żołnierze przedrwiwali z nich, klęli lub grozili. I mnie chętka brała robić to samo, ale obowiązek, przywiązany do stopnia, nie pozwalał na to, więc surowo ich gromiąc, rzekłem: „Polacy! szanujcie nieszczęście! Wątpliwy bywa los wojny! Śmierć naszym wrogom! litość nad zwyciężonymi! Niech żyje Polska!”

Kto mógł powiedzieć, czy żył gdzieś jeszcze w jakiejś szparze podłogi, czy przebiegał nocami pokoje, zaplątany w afery karakonie, czy też był może między tymi martwymi owadami, które Adela co rana znaj-dowała brzuchem do góry leżące i najeżone nogami i które ze wstrętem brała na śmietniczkę i wyrzucała? A jednak powiedziałem zdetonowany jestem pewny, że ten kondor to on.

Słowo Dnia

obicia

Inni Szukają