Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zaktualizowano: 22 lipca 2025
Chwilę jeszcze s szpaleru przez majowe zwoje Przeświecało coś na wskróś jakby oczu dwoje. Samotny Hrabia długo jeszcze stał w ogrodzie: Dusza jego jak ziemia po słońca zachodzie, Ostygała powoli, barwy brała ciemne: Zaczął marzyć, lecz sny miał bardzo nieprzyjemne. Zbudził się, sam niewiedząc, na kogo się gniewał; Niestety mało znalazł! nadto się spodziewał!
W ślad za tem potarł zapałkę, a zapaliwszy lampę, zbliżył się do biurka, stojącego pod oknem, wśród skromnie umeblowanej izby, wybielonej, z niskim sufitem, o dużych wystających u pułapu belkach. Nie mnie, marnemu pionowi, marzyć i kochać, nie mnie!.. Do pracy, sługo, płacą ci za to! -szepnął Krasnostawski, z bezmierną goryczą.
Dusza twoja śmie marzyć, że, w gwiezdne zamiecie Wdumana, będzie trwała raz jeszcze i jeszcze, Lecz ciało? Któż pomyśli o niem we wszechświecie, Prócz mnie, co tak w nie wierzę i kocham i pieszczę? I gdy ty, szepcząc słowa, w ust zrodzone znoju, Dajesz pieszczotom ujście w tym szepcie, co pała, Ja, zamilkły wargami u piersi twych zdroju, Modlę się o twojego nieśmiertelność ciała.
Słowo Dnia
Inni Szukają