United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het waarschijnlijkst van beide is, dat hij met luidklinkende stem zou gezegd hebben: "Rechts zwenken, marsch!" De soldaten zouden automatisch gehoorzaamd hebben. De korte Decemberdag ging op deze wijs voorbij, zonder dat de opstandelingen hun beide kolonels zagen verschijnen. Hun aantal verminderde. Het regiment van Moscou kwam tot andere gedachten en liet zijn makkers in den steek.
De straf die zij von Zwenken toedacht, zou dus eigenlijk op Francis worden toegepast. "Gij begrijpt dus wel," ging de generaal voort, daar ik zweeg, "dat ik bij mijn leven het kasteel niet verkoopen kan zonder hare toestemming, tenzij ik begon met dat geld terug te geven; en als dat zijn moest zou de geheele verkoop mij niet veel baten."
Wij reden aan bij den Engelschen consul; Mylord stapte daar af en zou wat later komen! Sir John onderhield zich daarop met Majoor von Zwenken, ik denk wel met zeker opzet, over mijn gast. "Het blijkt dat hij tot een besluit is gekomen, en dat er haast is bij de uitvoering.
"En daarna nooit weer iets van de freule Roselaer vernomen?" vroeg von Zwenken met eene verdrietelijke uitdrukking op het gelaat. "Neen, maar ik heb toch een vermoeden dat zij mij heeft willen verplichten. Hetgeen mij nog te Utrecht ophield, waren schikkingen die ik had te maken om de goede verpleging van mijne patiënte te verzekeren.
"En mijnheer von Zwenken herkende u niet?" "Wat zal ik u zeggen? Ik geleek niet meer op mij zelven. Haar en baard geverfd, de kleur van 't gelaat verbruind en verouderd, en daarbij croupier! Let men op de machine die het spel in beweging brengt, als men zóó vervuld is met winst en verlies?
Aan het andere einde, waar de vlag een seinpaal vormde, stond een van zijne bedienden, die na elken rit de vlag zou doen zwenken naar den kant van den winner. Pieter van Koorde en Jan van der Vliet stonden gereed. »Een twee dgie!» riep mijnheer Denappel, en bij den derden tel ging het voorwaarts.
Bij het zwenken van den weg ziet gij de ruime bergkloof liggen, terwijl aan de andere zijde de gemeente Heiderscheid in de diepte zich schijnt te willen verbergen, en een kerktoren en eenige huizen, die van het dorp Welscheid, zich op grooten afstand tegen den horizon scherp afteekenen. Wij reden verder door, steeds klimmende.
"Gij weet wel dat het zoo niet gemeend is, kapitein!" gaf Francis ten antwoord met zekere norschheid, waarin toch goedhartigheid den boventoon had. "Gij weet wel dat wij u hier niet kunnen missen, en dat ook niet wenschen, al blijf ik er bij dat het ons allen goed zou zijn zekere overdaad te besnoeien." "Le luxe c'est le nécessaire," verzuchtte von Zwenken.
Aan tafel kreeg von Zwenken twee brieven; den eersten verscheurde hij met eene uitdrukking van wrevel en teleurstelling, na dien even te hebben ingezien, den anderen reikte hij open aan Francis toe, terwijl hij zeide: "Willibald wil hier morgen komen dejeuneeren; kan dat?"
Majoor von Zwenken, want hij was inmiddels tot dien rang geklommen, scheen druk te leven en veel geld noodig te hebben, hetzij voor zich zelf, of wel voor zijn zoon, een heertje dat lang en woest studeerde.
Woord Van De Dag