Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Maar onder het hooge gewelf zweemde die roode klaarte langzaam in schemers weg, en lichtpunten tintelden daar, als des nachts de sterren door takken heen. Door den boog van het wijd-open poortvak kon men de toortsen zien vlammen op de huis-terrassen, want Antipas onthaalde zijn volk, en allen die zich aangemeld hadden.
Ik heb dien juichtoon, of iets wat er naar zweemde, ook bij ons in het Noorden wel vernomen. Maar altoos was er dan toch iets gedrukts, iets twijfelends in, alsof hij maar half gemeend ware iets als stond er een mol-teeken voor.
Door hun trekken kregen de kolonisten een hekel aan alles, wat naar dwang zweemde. Ze wilden liefst maar zo ver mogelik af zijn van de stad, waar de handelaars woonden, die altijd trachtten misbruik te maken van hun lichtgelovigheid en onwetendheid. Wat ze nodig hadden, werd dus door hen niet in de eerste plaats in Kaapstad gekocht of zelfs maar uit Kaapstad verkregen.
De Gravin, nu beter onderricht en, hoewel nog niet zeker van Madzy's onschuld, echter iets, dat naar medelijden zweemde, met haar gevoelende, begreep het nu veilig te kunnen wagen om haar toe te spreken: en na eenige weinige onbeduidende vragen, waarop Madzy nauwelijks in staat was antwoord te geven, zeide zij: "De Heer van Beaumont heeft iets met u te verhandelen, weshalve wij u zullen verlaten.
Zij grijpt den zwaren stalen pook. Van Reelant stort vooruit naar de deur. Eer hij den sleutel kan omdraaien, is Suze hem op de hielen. Een hevige slag met den pook daalt op zijn achterhoofd.... Er klonk een rauw geluid door het vertrek iets dat naar eene vloek zweemde. Daarna schaterde er een wilde lach en toen was alles stil. Vrijdag, den 3den Juni 1855, was het vol in de Hoogstraat.
Maar nooit had hy iets ter-perse laten leggen van wat er in zyn hoofd omging, omdat zekere schroom hem bezielde, die wel iets zweemde naar eerbaarheid. Hyzelf althans wist dezen schroom niet beter te beschryven, dan door aan wie hem aanspoorden tot publiciteit, te vragen: "zoudt gy uw dochter op-straat laten loopen zonder hemd?"
Goed, goed, stamelde hij, nu oploopend naast haar. Maar ontroof ik je aan niemand? Misschien wacht iemand je. Je bent misschien in dien tijd ... getrouwd. Zij dwong zich hem geheel en al aan te zien, met haar zachten glimlach: eene bleeke lieftalligheid, die droef-liefjes om hare lippen zweemde, en hare stem was zacht blank, zonder veel belangstelling.
Maar Marianne verfoeide al wat naar verbergen zweemde, waar openbaren niets waarlijk oneervols insloot, en opzettelijk gevoelens te bedwingen, die op zich zelf niet afkeurenswaardig waren, scheen haar niet alleen een onnoodige poging, maar een schandelijke onderwerping van de rede aan banale en onjuiste opvattingen.
Zij had het goed getroffen, want Lewin beantwoordde haar gevoel van afkeer en verachtte haar om hetgeen zij voor iets bizonders hield en waarop zij zich veel liet voorstaan: haar zenuwachtigheid en ziekelijke fijngevoeligheid, haar tegenzin in en haar onverschilligheid voor alles wat naar natuur zweemde en zich niet tot de stijve vormen der samenleving liet dwingen.
Toen ten gevolge daarvan Jetje weer onzichtbaar werd, vroegen zij belangstellend, of de juffer soms ongesteld of grieperig was, terwijl Herman, als semi-arts, dadelijk een gratis behandeling aanbood. De kruidenier sloeg min of meer onheusch dit aanbod af en zei zelfs een woord, dat naar „zoetekauwen” of „snoepende jongens” zweemde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek