Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Och Willem, Willem! waarom heb ik je verlaten!" riep de goede vrouw telkens, terwijl zij alles beproefde om haar zoogkind tot bewustzijn terug te roepen, en daarin al spoedig werd bijgestaan door de eigenaars van het huis, die op haar geroep met Jane waren toegesneld.
En Geertje hield bij haar zoogkind de wacht. Met trouwe en moederlijke bezorgdheid voorkwam zij zijn geringste wenschen, en sprak wanneer zij zulks voor zijn welzijn niet nadeelig oordeelde niet zelden over zijn hoogere belangen.
Ter nauwernood echter had Geertje die, in weerwil van haar moedig besluit, toch met vreeze aan den man dacht, wiens hemeltergende voogdij haar zoogkind in den droevigsten toestand gebracht had diens naam genoemd, of de geneesheer bedacht zich en, den naam Van Meerle een paar malen herhalende, vraagde hij: "Luitenant van de cavalerie....?"
Brave Geertje! gij hebt liefgehad; wat gij gemeend hebt dat verloren was, hebt gij behouden; aan uw arm verdoold zoogkind hebt gij den vrede op het sterfbed en de hoop op een betere toekomst geschonken; toen ge u reeds op aarde een schitterend loon zaagt bereid, toen hebt ge geweigerd, en, weinig ervaren in die zaken, hebt ge het bewijs dier belooning vernietigd, omdat gij uw loon in den hemel bewaard wist.
Neen, vrouw Geertje verheugde zich nimmer in het lijden des naasten. Zij juichte niet om het leed 't welk den ruwen man, die het arme zoogkind ten verderve geweest was, trof, maar toch plooide een dankbare trek haar goedig gelaat, toen zij de woorden van den dokter vernam.
Wie weet ook of Land-heil nog wel door mijn zoogkind bewoond wordt; licht trok hij naar elders; en zoo hij er niet is voor wien ik slechts bidden kan, wat zouden wij dan in het dorpje beginnen? Hier, in de stad mijner geboorte, had ik tot heden nog brood; maar dáár....! Op het land werken, zie, ik zou het niet meer kunnen, en jij zoudt er evenmin geschikt toe zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek