Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
Eerst moest hij zich herstellen en dan wilde hij tot haar gaan en haar vergeving vragen;.... haar zeggen hoe lief hij haar toch had, hoe haar invloed reeds een ander, een beter mensch van hem gemaakt had.... Hij zou zichzelf beschuldigen en vrijpleiten tegelijk. Maar dan dacht hij weer aan die reine kinderoogen vol geloof en vertrouwen.... en hij deinsde voor een ontmoeting terug....
De dessaman-mandoer maakt van zijn nieuwe plichten vliegensvlug nieuwe rechten: als hij zorgen moet voor het werk van den planter, zal hij tegelijkertijd zorgen voor zichzelf.
Die kennissen waren mannen, waarvan de meesten ik weet niet waar vandaan kwamen en die door hun gelukkig gesternte hun betrekkingen hadden gekregen. Zij gevoelden zich behagelijk in hun positie, schreven de weldaden, waarmee de koning hen had overladen, slechts aan eigen verdiensten toe en vergaten zichzelf. O Fortuna! zoo deelt gij meestal uw diensten uit.
Over 't algemeen speelde, hij, zelfs toen hij volwassen was, buitengewoon graag met mij, was buiten zichzelf van vreugde, als ik hem bezocht, kwispelstaartte als een Hond en sprong huilend om mij heen.
De ziel, die in stilte en eenzaamheid den moed vond om tot zichzelf in te keeren en haar eigen kracht te meten, weet, dat er slechts éen groote en wezenlijk belangrijke taak ons leven beheerscht: grooter te worden. En dat doel kunnen wij bereiken in onze smart en onze vreugde, in onze dwaasheid en in ons verstand.
Hij versmaadde geld en goed om zichzelf te kunnen zijn, hij wees alle ondersteuning van machtigen af om vrij te kunnen zeggen wat de innerlijke stem beval. Hij was dikwijls ziek, dikwijls moe, dikwijls weifelend, dikwijls ontmoedigd, maar dit zette hij door met stalen wil.
Nu zat zij bij Helle's bedje en telde de minuten, die nog verloopen moesten, vóór zij Peter Dam verwachten kon. Het was voor haar een gewetenskwestie geworden, dat hij het kind nog levend vinden zou, als hij kwam, "want het is toch ook zijn kind," zeide zij tot zichzelf.
"Reeds dat schetsachtige van alle spreken en schrijven, en de behoefte aan tegemoetkoming van den anderen kant, maakt de vereenzelviging van denken en spreken, als ééne zaak met een binnen- en een buitenzijde, onaannemelijk". Ook deze schrijver geeft toe, dat het denken, uit kracht der gewoonte, wel meestal met spreken of althans met voor zichzelf in woorden brengen, gepaard gaat.
"Ik heb niets tegen haar misdaan," dacht hij. "Wil zij zichzelf straffen, tant pis pour elle." Toen hij reeds wilde heengaan, scheen het hem alsof zij iets gezegd had en een plotseling medelijden met haar doordrong zijn hart. "Was is het Anna?" vroeg hij. "Ik? Niets!" "Tant pis!" dacht hij weder en werd plotseling weer koel, keerde zich om en verliet de kamer.
Zoodra zij vijf minuten later wijst, ga ik verhuizen ..... Een pendule!" ging Rodolphe, die zich nooit aan de tyrannie van een wijzerplaat had kunnen onderwerpen, tot zichzelf sprekende, voort; "een pendule is een verbitterde vijand , die je onverbiddelijk je bestaan uur voor uur, minuut voor minuut voortelt en je ieder oogenblik zegt: "Daar is weer een deel van je leven voorbij!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek