Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 oktober 2025
De ruiterij draagt het tsjerkessische kostuum: de tsjokha, een lange jas van zwart laken, op de borst laag uitgesneden en aan iedere zijde voorzien van zes of acht smalle en diepe zakjes, waarin de patronen geborgen worden; voorts, onder de tsjokha, de arsjaloeck, een soort van mouwvest of tuniek, die tot de kniëen reikt, met een staande kraag, van roode wollen stof; eindelijk, als hoofddeksel, een muts van rood laken met zwart astrakhan omzoomd.
Hij weet niet, dat iemand hem ziet. Hij licht een plank op uit den vloer, legt 't geld daar onder en gaat weer heen. Maar de Majoor licht snel dezelfde plank op. Och, wat een geld! 't Eene pakje muntbiljetten naast 't andere en daar tusschen in lederen zakjes met geld, vol zilvren munten. De Majoor neemt juist zooveel zilver, als hij voor een kogel noodig heeft; 't overige laat hij liggen.
"Ik moet vier geweren tien maal tien patronen voor elk wapen en vier zakjes met glazen kralen hebben. Dat is niet te veel niet waar?" "Dat is twintigmaal te veel; maar Pharamond Barthès is uw vriend en hij zal alles doen om u aangenaam te zijn. Luister, Tonaïa," ging hij na een poos nadenkens voort, "gij zult de vier geweren, de vier honderd patronen en de vier zakjes met glazen kralen hebben.
Stoutweg vroeg de meid aan Uilenspiegel: Ziet men dat allemaal in uwe profetische zakjes? Men ziet er mede eenen sleutel in, fluisterde Uilenspiegel heur stil in het oor. Maar de jongeling was weg met den sleutel. Eensklaps zag Uilenspiegel een dief van den stal van een spekslachter eene worst nemen van eene elle lang en die onder zijn mantel verbergen. Maar de koopman zag het niet.
Terwijl Uilenspiegel sprak, kwamen de twee rijke Joden, die met aandacht geluisterd hadden, naar hem toe en vroegen: Wat verkoopt gij daar, Vlaming? Zakjes, antwoordde Uilenspiegel. En wat ziet men met uwe profetische zaadkorrels? vroegen zij weder. Men ziet de toekomst, als men op de zaadkorrels zuigt, antwoordde Uilenspiegel.
Toen ik een dezer zakjes nakeek, vond ik daarin een wonderlijk beeldje van klei, eene niet geheel onkenbare afbeelding van den kop van een aap met een stuk van den romp. "Maminaïmi!" zeide de Indiaan tot mij. Hij had dit beeldje gevonden aan den oever ergens in de buurt, op een plek, die door de maminaïmis bezocht wordt. Volgens hen, zijn deze maminaïmis een soort van watergeesten of duivels.
Zou men, bij voorbeeld, geen kleine zakjes kunnen maken, die met arsenicum vullen en ze dan om den hals of de armen van Zijne Excellentie hangen? Om de schadelijke werking van het vergift te keeren, zou men er eenige teksten uit den Koran bij kunnen voegen.
Een knecht met een ruiker op zijn borst was met een slede, door een versierd paard getrokken, bij vrienden en kennissen eene zoete lading gaan rondbrengen van bruidssuikers, in zilverpapieren zakjes, met roode en groene linten dichtgebonden, en van de bruidstranen, den hipocras, gekruiden wijn in flesschen, van fijn mandewerk omvlochten.
De oude bijen bezorgen het proviandeeren; maar het schijnt, wel, dat de jongen hen bij hun thuiskomst tegemoet komen en dat die den nektarlast, nadat dezen hem hebben uitgebraakt, in hun zakjes van hen overnemen, om ze dan weer in de provisieraten te ontlasten, in de hooger gelegen afdeelingen van den korf.
Zeg ons nu maar, uit welke middelen de pleister voor uw maag moet worden samengesteld. De apotheker kwam dicht bij mij staan en keek mij vol verwachting en nieuwsgierigheid aan. Hij verheugde er zich blijkbaar op, het recept af te luisteren. Hebt gij daar ook Sadar in een van die zakjes? vroeg ik. Daar is Sadar! antwoordde de schoone, naar een zakje aan den muur wijzende.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek