Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 oktober 2025
Om haar heen zonk een vage droomerij neêr, als met lichte wolkjes, waarin gezichten even opgluurden, waaruit gezegden zacht afklonken, zonder logischen gang, in een doelloos warrelen van herinnering.
De kort-gegraasde wei strekte zich tengergroen ver-uit achter de lange schaduwstreep der hooge populieren, in den blauwen hemel hingen witte wolkjes, die nauwelijks schenen voort te drijven en 't diepe water sliep tusschen zijn bloeiende oevers, waar de fijne karrekiet zoo landelijk en zoo zoet in het riet zat te kweelen. Fonske werkte.
Zij beginnen weer te zingen als zij den terugtocht naar 't noorden aanvangen. Zij bewonen de Oude Wereld en zijn vooral in Azië talrijk vertegenwoordigd. Bij het wijfje en bij het éénjarige mannetje is de hoofdkleur effen donkergrijs; bij de jongen komen op dit grijs zwartachtige wolkjes voor. De lengte bedraagt 16 cM.
Hondengeblaf duidde aan, dat het rijtuig door het dorp reed en voor hem bleven slechts de ledige, doode velden terug en het dorp voor hem; hij zelf was verlaten en voor allen een vreemdeling. Hij zag weer naar den hemel, die, ofschoon de helft daarvan met kleine, witte wolkjes was bedekt, meer en meer blauw en helder werd, maar even ver en ongenaakbaar was als vroeger. "Neen, alles was dwaasheid!
Ter andere zijde de diepe blauwende zee in het verschiet, nu eens als een lichte nevel aan den horizont, nauwelijks te onderscheiden van de zachte wolkjes, die er boven zweefden, dan weer opdoemend voor het oog als een ringmuur van staal, door gouden glansen betint.
Hij wist dat hij nog nooit zoo moede was geweest; de stemmen in de verte waren nu stil geworden en hij sliep in. In den ochtend ontwakend en door het gelend gebladert de lucht boven zich ziende waar fijne wolkjes snel voorbij dreven, herinnerde Tamalone zich den nacht en begreep, dat hij op zijn hoede moest zijn voor de soldaten.
Jans ging dadelijk weêr wech en Mathilde bleef alleen, over haar schrijfmap gebogen, de witte schijn van haar gezicht met aarzelende rooderige wolkjes er onder, bedolven onder het pak zwart vlossig haar. De peignoir plooide zich op haar borst door het vooroverbukken. De velletjes papier schoven tusschen haar kouwige vingers door, met zacht gefriemel en schenen haar onvoelbaar dun.
Nog waren enkele wolkjes in het westen rood en glansden die in het oosten reeds aan hun rand als het schitterendste goud, getroffen door de zonnestralen, welke naderden, toen Panfilo de donna's en zijn metgezellen deed roepen.
De maan rees omhoog aan den blauwen, hier en daar met witte wolkjes bezaaiden hemel, en goot haar licht uit over het liefelijke landschap, waar kokosboomen hunne bladeren zachtkens wiegelden op den adem van het koeltje; links, in de schaduw, teekende zich de donkere massa der kerk. Het teeken wordt gegeven, en het gezang begint.
En met een blik, waarin de liefde woont, Drijft hij de wit-gewolde wolkjes verder.... En ziet naar hen, de heide en de’ avond-gloed. Meen niet, dat éene deugd voor allen past! De popel streeft omhoog met trotsch verachten Der aarde, en ’t harte popelt haar van smachten Naar ’t blauw des hemels, waar de vrede wast;
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek