United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met de kozakken, die voor ons uit reden, de stalknechts, die de rijk opgetuigde paarden aan den teugel voerden, want de étiquette wil, dat ze met ons meegaan, maar niet bereden worden, en de perzische ruiters, die onze vier rijtuigen volgden, hebben we wel een beetje van een buitenlandsch circus, dat in een nieuwe stad binnen trekt, en we wisselden van wagen tot wagen genoegelijke glimlachjes....
Wel wisselden zij onderling, met een schor stemgeluid, eenige vlugge, overstaanbare woorden. Slechts een hoogst enkele maal meende de voorlooper een paar woorden in de Congoleesche taal op te vangen, hetgeen niet zoo onmogelijk was, daar Li-Mai immers ook het woord ngora gebruikt had.
En zij dreven verder in den droom de zoete melodie te zamen, in kuische vreugde en zaligheden, en de kussen, die zij wisselden, werden hun door de sylfen gegund, maar niet méér gunden hun de sylfen.
Twee uren later zaten wij weer in den zadel, joegen als gold het dood of leven op de heirbaan voort, wisselden bij iedere pleisterplaats van paarden, en maakten den nacht tot dag. »In de nabijheid van Ipsus kreeg ik hevige pijn in het hoofd en door al mijne leden.
Daar drong hij het oostelijk Ghates-gebergte met zijne vele ketenen binnen, waarvan de onderste zijden van basalt zijn gevormd en de kruinen met dennenbosschen zijn begroeid. Van tijd tot tijd wisselden Phileas Fogg en Francis Cromarty een enkel woord.
Meneer Gaëtan ging met den graaf en met de meisjes mee en meneer de baron keerde heel alleen, over de uitgestrektheid van het weiland, licht-schommelend op zijn o-beenen, naar zijn kasteel terug. In stilte waren de koewachtertjes weer bij Fonske gekomen, die hen nu zijn schilderijen liet bekijken. Zij drongen en stompten elkaar om goed te zien en wisselden hun indrukken.
"En wij naar onze provincie!" zeiden de Augustijners. Dezen konden het niet zetten dat, door de schuld van een Franciskaan de gouverneur hen koel ontvangen had. In de wachtkamer ontmoetten ze Ibarra, hun gastheer van eenige uren te voren. Ze wisselden geen enkelen groet met hem, wel blikken die heel veel zeiden.
Dat waren de gebeurlijkheden, die James Burbank en zijne vrienden Edward Carrol en Walter Stannard bezighielden en waarover zij druk van gedachten wisselden, terwijl zij den terugkeer der verkenners afwachtten, die zij naar de grenzen der plantage gezonden hadden.
Zij spraken langzaam en met moeite; zij wisselden woorden zooals spelers, bij een spel, fiches wisselen. Sybil voelde zich onderdrukt, zij kon haar genot niet uiten; een zwakke glimlach om dien mokkenden mond, was al wat zij tot antwoord kreeg. Na eenigen tijd werd zij stil. Daar ving zij een glans op van goud haar en lachende lippen; in een open rijtuig, met twee dames, reed Dorian Gray voorbij.
"Ik weet er geen woord van; ik ben heel dom in 't leeren; en Fransch kan ik niet uitstaan; het is zoo'n glibberige, onmogelijke taal," was het ruwe antwoord. Opnieuw wisselden de tantes een blik, en Tante March hervatte tot Amy: "Je bent nu volkomen gezond en sterk, niet waar, kindlief? Je hebt geen last meer van je oogen, wel?"
Woord Van De Dag