Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
"Spreekt het vanzelf dat er geen kwestie kan zijn van u gunst te verleenen. Mijn hemel, Willibald! waarom hebt gij dat dan ook niet gezegd toen ik u preste om te blijven?" "Ik zag zoo duidelijk dat het u contrarieerde...." "Frailty thy name is man!" declameerde Francis; "en dat bazuinde nog wel mijn lof, terwijl er zulk een offer werd gebracht!" riep zij met een licht schouderophalen.
Rolf had nog van alles te bezorgen voor het diner, Francis daarentegen beweerde, dat zij nu adem kon scheppen en dat zij nog een rustig half uurtje had te geven aan haar vriend Willibald, dien zij, zooals vroeger, gemeenzaam onder den arm nam, als ware hij de dame en zij de cavalier geweest; ik wilde mijns weegs gaan, maar zij riep mij toe dat de kapitein haar niets kon te zeggen hebben wat voor haar neef Leopold een geheim moest zijn.
Aan tafel kreeg von Zwenken twee brieven; den eersten verscheurde hij met eene uitdrukking van wrevel en teleurstelling, na dien even te hebben ingezien, den anderen reikte hij open aan Francis toe, terwijl hij zeide: "Willibald wil hier morgen komen dejeuneeren; kan dat?"
"Dat wil zeggen, dat zij altijd kind is gebleven," voegde ik haar toe; "en een kind dat altijd haar zin moet hebben of zij raakt uit haar humeur, niet waar kapitein Willibald?"
"Nu! als ik daaraan voldoen kan...." "Heel gemakkelijk. Zij wenschte zoozeer uwe kennis te maken, en vraagt, wanneer het u convenieert eens eenigen tijd bij ons te komen logeeren." "Het spijt mij dat ik het eerste verzoek van uwe vrouw moet afslaan, Willibald; maar het convenieert mij in 't geheel niet," sprak zij ernstig; "ik laat mijn grootvader nooit meer alleen."
"Ah," riep Francis lachend; "daar hoor ik weer mijn deftigen neef, jonker van Zonshoven, een allerlastigst mensch, Willibald, waarmee ons garnizoen nu sinds eenige dagen is versterkt; hij ziet nergens tegen op; hij zou mij heel graag het commando ontnemen, en hij heeft al zijn best gedaan om mij van mijn majoorsrang te degradeeren."
"Dat weet ik niet, dat weet ze denkelijk zelve niet; mij althans heeft ze 't niet willen zeggen." "Ze gaat zeker haar intrek nemen bij Willibald!" "Neen, dat geloof ik niet; want dien heeft ze laten wegtrekken zonder hem iets te zeggen; daarbij, die is majoor geworden, en zijn garnizoen is in Noord-Brabant. Neen; die is er buiten." "Maar ik bid u, vertel mij geregeld wat er gebeurd is."
"Wat een egoïstisch despootje moet ik zijn in uw oog, Leo!" "Het komt mij voor dat mijnheer Willibald hier zelf de schuldigste is." "Daarvoor zal hij dan ook boeten!" riep Francis. "Hij zal niets meer genieten van al de delicatessen, die Rolf heeft weten samen te brengen om zijn generaal te fêteeren.
Zoo ontkwam Willibald aan de eer om met dien bretteur den degen te kruisen; maar hij had er door gewonnen in mijne achting. Men zou gedacht hebben, dat de beau monde mij nu dank zou geweten hebben voor de uitdrijving van zulke intriganten uit zijn kring; toch niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek