Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
In gedachten verzonken hij was niettegenstaande de verhoogde vroolijkheid der drinkgelagen steeds treurig gestemd had hij niet bemerkt, dat een ridder met gesloten vizier hem tegemoet draafde. Verrast hield hij hem aan en vroeg zijn naam en wat hij wenschte. "Mijn wapenschild antwoordt u," zeide de ridder met een bijzondere stem.
De heeren hebben meestal in de week niet veel tijd; maar we krijgen des te meer dames en kinderen; en die houden er ook wel de vroolijkheid in, wees dat maar zeker. De woorden brandden mij op de tong om hem iets over de mooie Maud en haar familie te vragen; maar de liefde maakte mij schuchter; het was of mijn gevoelens op mijn aangezicht zouden te lezen staan, en 'k durfde niet.
Op andere oogenblikken lachte zij zonder vroolijkheid en was druk zonder eenige reden.
Philoinus de Sybariet verhief daarop zijne diepe zware stem, en riep, zonder zijne gemakkelijke houding ook maar in het minst te veranderen: »De vroolijkheid is een kostelijk ding, en zoo gij haar medebrengt zijt gij ook mij welkom, Athener!"
Want ruwe scherts en vroolijkheid, evenzeer als zachte melancholie en teer gevoel, ligt in deze volksbladen besloten: zij zijn een onuitputtelijke bron voor de kennis van het volksleven.
Nooit verwonderd want voor hem was een ramp iets dat hij verwachtte onderwierp hij zich gelaten aan het ongeluk en glimlachte om de plagerijen van het noodlot, als iemand die een schertsend woord verneemt. Hij was arm, maar had een zak vol goede luim. Zijn beurs was al spoedig uitgeput, zijn vroolijkheid echter nooit.
"Die jongen snakt naar gezelschap en vroolijkheid," zei ze tot zich zelf. "Zijn grootvader weet niet wat goed voor hem is en houdt hem eenzaam opgesloten. Hij heeft behoefte aan een troep jongens om mee te spelen, of aan iemand die jong en vroolijk is. Ik heb grooten lust eens over te wippen en dat aan den ouden heer te gaan vertellen."
De uitlating van Murphy bij mijn dood gewaand lichaam en mijn bondig antwoord gaven aanleiding tot veel vroolijkheid aan boord; de adelborsten sarden hem door hem den redder van mijn leven te noemen, daar niets dan zijn gehate stem mij uit den doodslaap had kunnen wekken.
Zij schenen te zeggen, de een: ik deelde haar mee van mijn vroolijkheid; de ander: ik van mijne reinheid; een derde: ik van mijne bevalligheid. Op twaalfjarigen leeftijd was Nenehofra het sieraad van Essouan.
Deze kamer hier is kil en stil als een graf. Indien hier ooit vroolijkheid heerschen zal, dan moet zij van buitenaf worden ingevoerd; en ook dan zal zij hier niet lang blijven, want onder dezen lagen zolder, die koud en grijs als een sneeuwlucht is, moet de lach zónder echo sterven. O wee, hoe zal mijn leven tusschen deze vier muren zijn!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek