Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
En zoo kwam ik er toe op dezen overstelpend heerlijken Junimorgen, voor ééns den teugel te vieren aan mijne luimen, en ik trad naar buiten in die vredige glinstering en de blijde rust van den dag; en eindelijk kwam ik aan mijn bestemming den bijentuin, die gemetseld is tegen de groene Downlandsche heuvelen.
Honderdtwintig zeelieden zouden de reis medemaken, en deze honderdtwintig mannen togen in den avond van den tweeden Augustus naar het vredige Franciscaner-klooster van Santa Maria de Rabida, om daar, na het gebruiken van het Heilige Sacrament des Avondmaals, Gods zegen op de grootsche onderneming af te smeeken.
Ik herinner mij als gisteren, hoe men ons, vredige particulieren, een kring deed formeeren, hoe vervolgens een rossige en sproetige sergeant-majoor ons de krijgsartikelen voorlas, met luider stemme sprekend, telkens wanneer quaestie was van »de dood«, »straf«, »dood door de kogel«...
Je kunt je echter niet voorstellen hoe mooi hij daar lag, met die blijmoedige, vredige uitdrukking op zijn gelaat. "Gisteren is hij hier begraven. Ik heb er eerst over gedacht hem te vervoeren en jou te telegrafeeren, maar ben toen van plan veranderd. Het geeft niet, de wonden nog verder open te rijten. Het spijt mij dat de doodstijding je midden in je jachtvermaak heeft bereikt.
Men wijt aan boeken vol "onzin", die van 't verre Westen kwamen en doordrongen tot 't hartje van 't binnenland, 't stille, vredige oord, op Java's immer-groene kust, waar de zusters wonen, dat deze weerspannig, onwillig zijn 't juk op te nemen, dat toch al hare vrouwelijke voorzaten gewillig en geduldig hadden getorst, en dat thans hangende en slingerende is in de lucht en ieder oogenblik op de onwillige schouders neerploffen kan.
Bedenkt, vooruitstrevenden, hoe onze kinderen thans, als eene vredige kalmte des tijds, auto's, tuffen, X-stralen, hondsdolheid-serum, bestuurbare luchtballons, gepasteuriseerde moedermelk aanvaarden bedenkt dat de vliegmachine der familie Zwaluw geen Mop doch een voorhoofd-rimplende Ernst is.
Een hoogtij voor Palieter en Marieke, dit glanzende, gladde ijs, waarop ze uren ver, los en vrij lijk de vogels, wiegden en streken! Alle morgenden waren de ruiten met vreemde ijsbloemen besponnen, maar de kern van den Winter, de Sneeuw, de goede, vredige Sneeuw, hij zat ievers aan den Noordpool en verroerde niet. Pallieter snakte ernaar lijk een zieke naar zoet weer.
In haar afgematheid, speelde het lichtje onder de theepot met haar oogen, lange stralen schietend heen en weêr door de vredige zacht-zwart staande duisternis van de kamer, Mathilde voelde het ruischen van den tijd zij voelde zich heengeduwd naar den wachtenden dag op de regelmatige tik-tak-begeleiding van de duistere pendule, die als de stille radeling was der kracht van haar leven, haar voortuitvoerende naar het geluk.
Hare grootmoeder zweeg, maar keek haar aan met iets verwijtends in de vriendelijke oogen. Een oogenblik was het heel stil in de kamer, haast even stil als daar buiten, waar de heldere winterzon de kale takken der boomen verlichtte en alles rondom in rust scheen, in één kalme, vredige rust.
Toen gaf zij ook hare oogen rust en luisterde alleen nog maar deed niets dan luisteren naar het kabbelen der zee, dat zacht tot haar kwam en haar als vredige muziek in de ooren klonk. Een half uur later werd er aan haar deur getikt. "Come in!" riep ze, denkend dat het Dr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek