Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Maar hij had behoefte met de maatschappij van het Noorden mee te leven. Kon hij er zich anders gedragen dan als satiricus? Ibsen als een man van het "tusschen donker en licht", een onzekere, een vrager, een twijfelaar, was een geboren satirist.
Een raad, die niet overeenstemt met het verlangen van den vrager, wordt dan ook maar zeldzaam nagekomen, en is er in dien raad iets twijfelachtigs gelegen, dan wordt de twijfel altijd op zoodanige wijze uitgelegd als met dat verlangen overeenkomt. Een voorbeeld uit duizenden levert de volgende vertelling.
Kruipende naderden de inboorlingen deze monsters, zij hielden hunne ooren tegen den paal onder het prevelen van lange gebeden, en ofschoon de godheid natuurlijk nooit antwoordde, verbeeldden zij zich toch wel degelijk haren wil te vernemen, die trouwens in den regel overeenstemde met hetgeen de vrager zich te voren daarvan voorgesteld had.
en dan telt men: zooveel maal de koekoek roept, zooveel jaren blijven den vrager te leven over. Op de Veluwe bekransten de jongens en meisjes zich bij den eersten koekoeksdeun en riepen dan: Koekoek, bakkersknecht, Zeg mij recht, Zeg mij waar, Hoeveel jaar Ik dit kransje nog dragen zal? Maar het wordt tijd, tot onze spookdieren terug te keeren.
"Ik had gehoord, dat Zijn Excellentie in 's-Hage bleef om de groote zaken af te handelen, die met den Aartshertog op 't tapijt zijn." "'t Is ook mogelijk." "Dus weet Uw Edelheid het niet zeker, maar UEd. denkt dat Zijn Excellentie komen zal?" vervolgde de lastige vrager. "'t Is mij onbewust. Kom Reede, laat ons voortrijden!" Doch Reede had hierin op dit oogenblik weinig zin.
In de schofturen maakte ik kennis met hem en spoedig had hij een groote genegenheid voor mij opgevat; ik was een onvermoeid vrager en hij een onvermoeid prater. Wij werden zelfs onafscheidelijk. In de mijn spreekt men gewoonlijk weinig en men noemde ons dan ook de babbelaars.
"Gij kondt ook niet beter doen dan bij vrouw Barbara uw intrek te nemen," hernam de man: "zij heeft goeden brandewijn en geeft volle maat." De vreemdeling antwoordde niet. "Komt gij reeds verder dan 't Sticht?" ging de vrager voort. "Uit het Luiksche!" was het bescheid. "Ha! zoo!" hervatte de man weder: "Dat moet een goed land zijn.
"Dat is Belvedere, van mijnheer Visscher, die hier winter en zomer buiten woont, om u te dienen," antwoordde de Juno van het tolhek. "Dank u," zei de vrager, die door dit bescheid niet veel wijzer geworden was, maar zich hield alsof aan zijne wetenschap nu niets meer ontbrak. "Betaald, koetsier! voor heen en terug," riep de boerin den voerman toe.
"Met uw verlof", zeide Arkel, terwijl hij zonder op te staan, den vrager van 't hoofd tot de voeten beschouwde: "wie zijt gij zelf, die mij hier vragen komt doen?" De bevelhebber scheen eenigszins verrast door deze fiere toespraak; gelijk het meer gebeurt aan lieden, die een hoogen toon voeren, wanneer zij iemand vinden, die hen staan durft. Hij geraakte verlegen, en zag zijn makker zijlings aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek