Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
De andere Vlaamse ridders hadden geen vaste plaats, zij gingen waar het hun goed dacht of waar hun hulp kon nodig zijn; de elfhonderd Naamse ruiters werden achter de slagorde geplaatst, want men wilde ze niet gebruiken, opdat er door hen geen wanorde onder het voetvolk kwame.
Onderwijl was Robert d'Artois met enige andere Franse Veldheren tot op een kleine afstand van het Vlaamse leger gekomen, om hetzelve te herkennen. Zijn boogschutters werden terstond tegen de slingerwerpers van Gwyde aangevoerd, en men zag de voorwachten der beide legers zich reeds enige afzonderlijke pijlen of stenen toezenden, terwijl Robert zijn ruiters vooruit deed zakken.
Hij begaf zich dan op weg met zijn twee zonen, Robrecht en Willem, en vijftig Vlaamse Edellieden. Charles de Valois, met een groot getal Franse ridders, vergezelde hem op de reis. De Graaf met zijn Edelen te Compiègne gekomen zijnde, werd door toedoen van Mijnheer De Valois, in afwachting dat een koninklijk bevel hem ten Hove zou roepen, heerlijk geherbergd.
"Sire!" riep Johanna. "Ben ik u dan niets meer, dat gij mijn vijanden dus in genade, zonder mijn oorlof ontvangt? Of heeft het verstand u begeven dat gij deze Vlaamse slangen ten uwen verderve wilt koesteren?" "Mevrouw," antwoordde Philippe le Bel met bedaardheid, "het zou u betamen uw gemaal en Koning wat meer te eerbiedigen.
Elke Vlaamse ridder kreeg zijn valk op de vuist . De honden werden in verscheidene hopen verdeeld en de leibandjes van de valken losgemaakt. De vrouwen waren nu tussen de ridders gekomen en het geviel dat Charles de Valois zich nevens de schone Machteld bevond. "Ik geloof, behaaglijke Edelvrouw," sprak hij, "dat de prijs der jacht voor u zijn zal; want nooit zag ik schoner vogel dan deze.
Breydel wist niet wat denken, hij trilde nog van toorn, maar de woorden van de ridder, die in de Vlaamse taal antwoordde en hem bij zijn naam kende, hadden macht genoeg om hem te wederhouden. Machteld had zich geenszins bij de verschijning van Breydel verschrikt; in haar dwaling overtuigd zijnde dat de zwarte ridder een harer schakers was, lachte zij met vreugde en riep: "Dood hem!
De ongelukkige Graaf Gwyde is door velen zijner onderdanen verlaten, en nog meer zijn er die hun oude roem vergeten maar het Vlaamse bloed is niet in aller aderen verbasterd; er zijn nog harten die de vreemdelingen vijandig zijn." Bij deze woorden liep een zichtbaar genoegen over de wezenstrekken van de monnik.
Het was de Fransman onmogelijk het geweld der beenhouwers te wederstaan, te meer daar deze laatsten in groter getal dan hun vijanden waren. Ook was er een uur later geen enkele sterveling meer in Male, dan alleen diegene, welke op Vlaamse bodem het leven ontvangen hadden.
Tweeënvijftig der bijzonderste Vlaamse ridders zaten in Frankrijk gevangen, zeker was het de liefde tot het Vaderland en tot hun Vorst, welke hen daartoe gebracht had; de andere trouwe Edelen, die in Vlaanderen woonden, vonden het niet eerlijk met een oproerig volk samen te spannen, voor hen was de renbaan of het slagveld de enige plaats waar hun wapendaden mochten geschieden.
De Koning van Frankrijk door zo talrijke nederlagen overtuigd zijnde, dat het hem onmogelijk was Vlaanderen door de wapenen nog te winnen, zond Amedeus van Savoye, als vredegezant naar de Vlaamse Veldheer Philippus.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek