United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
Geen ander overste dan een sergeant scheen over de batterij te bevelen; en dewijl Lemaigre hem persoonlijk kende, hield hij hem staan en bezwoer hem, dat hij toch de batterij tegen de zijde des vijands zou stellen, om zóó onze beslissende nederlaag te vertragen en den aftocht een ogenblik te dekken.
Mijn jeugd ontbeert veel lichter 't bloed; daarom Moog' mijne hand der broeders leven redden. MARCUS. Welke uwer handen, spreek, heeft Rome niet Behoed, de felle krijgsakst niet gezwaaid, Op 's vijands helm verdelging niet geschreven? O, geen van beide, die niet roemrijk was.
Tevergeefs pogen graaf Lobau en de generaals van de garde Petit en Pelet hen tegen tien uur bij Quatre-Bras tot staan te brengen. Slechts enkele artilleristen gehoorzamen; zij jagen een hagelbui van kartetskogels in de voorste escadrons des vijands, doch zetten den aftocht dan weder voort en geven de naar wraak dorstende Pruisen opnieuw gelegenheid op de weerloozen in te houwen.
Eindelijk, ziende dat Adeelen, hijgende en vermoeid, slechts in den blinde begon toe te slaan, nam hij het geschiktste oogenblik waar, onderschepte zijns vijands bijl met de zijne, zoodat de beide moordtuigen aan elkander haakten: en met snelheid zijn linkerhand naar het midden van den steel brengende, terwijl de rechter den greep neerwaarts drukte, deed hij het wapen van Adeelen uit diens handen en over het slagveld vliegen: een daad van behendigheid, welke een algemeen en uitbundig hoezee deed ontstaan.
Hem schoot als een bliksem de overweging door den geest, dat zij in des kasteleins Steen niet veilig waren en onmiddellijk in des vijands handen zouden vallen. Hij liep uit het gevecht, sprong in de kamer, waar de jonkvrouwen zich bevonden, en riep: "Gauw, gauw, volgt mij! Spoedig, of het is te laat!" "Ach, de arme Eggard, onze beschermer, onze verlosser!" riep Witta.
Ongeveer in de lijn dezer werken begon de Fransche hoofdmacht zich in den morgen van den 7en in slagorde te scharen tegenover de dichte drommen des vijands, die achter de Kologha, een zijriviertje van de Moskowa, hadden stelling genomen, blijkbaar met het voornemen die tot het uiterste te verdedigen.
Hij besefte tevens, dat, zoo hij een poging deed om zich los te rukken, en die poging mislukte, niet alleen hij, maar ook de hem toevertrouwde brief in handen des vijands zouden blijven: en dat het er op aan kwam in de eerste plaats dien brief te redden.
Een stouter stuk werd nooit ondernomen; en, zoo de onderneming al voor een deel mislukte, was dit geenszins op rekening te stellen van de aanvoerders; zij deden al wat menschelijkerwijze mogelijk was. De nacht was zeer donker en er woei een stijve bries recht op 's vijands vloot, vóór Isle d' Aix aan.
"Aan een erger gevaar zijn wij ontsnapt, broeder", antwoordde Hacket. "Inderdaad, gij ziet er gansch ontsteld uit. Welk gevaar?" "Gij weet, Bertulf, dat onze neef Robrecht het ontwerp heeft opgevat om eenen nachtelijken uitval te wagen, in de hoop dat hij zijne zuster en jonkvrouw Dakerlia uit des vijands macht zou kunnen verlossen."
Pieter van der Meij had intusschen niet stil gezeten; hij had de hem toevertrouwde brieven zoowel aan Sonoy als aan den prins van Oranje overgebracht en van den laatste een schrijven aan Sonoy ontvangen, hetwelk het bepaalde gebod inhield om Alkmaar in geen geval in des vijands handen te laten vallen, maar in den oogenblik van het dringendste gevaar het land onder water te zetten, om het Spaansche leger te doen verdrinken.
Woord Van De Dag