United States or United States Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Was dat een barbaar, de Pers met het fraaie, mannelijke gelaat waarover een droefgeestige tint lag; de man, die zoo wijze en ernstige woorden uitte? Hij en alle Atheners met hem, hadden zich blijkbaar vergist in hunne beoordeeling van de geestelijke ontwikkeling des vijands.

Te land verschansten zij zich als in een kamp, door middel van karren. Op de rivieren en in de reeden hielden schuiten vol gewapende mannen de wacht rondom hen. En rond de verschansingen stonden boogschutters en pijkeniers, om hen te behoeden voor eene verrassing des vijands. En aldus weerklonk allerwegen het woord der vrijheid op den bodem der vaderen.

Lulofs bezong deze gebeurtenis, naar aanleiding van een Latijnsch vers woordspelende: Niet te onrecht zal verbaasd de vreemde op Holland wijzen, Ziet hij, hoe 't eigen grond tot vuur en brandstof bruikt, Maar meer verbaasd zal nog de vreemdling Holland prijzen, Ziet hij, hoe 't met dien grond de macht des vijands fnuikt. De stoutmoedige aanslag op het kasteel geleek veel op roekeloosheid.

En kruit was er niet meer. Tromp rustte een weinig uit toen hij den predikant andermaal voor zich verschijnen zag. "En sijt nyet besorgd voor den dagh van morgen!" sprak hij. "De Voorzienigheid heeft de oogen des vijands met blindheid geslagen, dominé," zeide Tromp. "Een halfuur langer en..." "De Heere kent zijnen tijd!" sprak de ander.

In den eerste versomberde deze mistroostige overweging hunne gemoederen; maar welhaast stonden zij weder met nieuwe hardnekkigheid uit de hopeloosheid op en maanden elkander aan om geen het minste teeken van zwakheid te geven en als onversaagde mannen te volharden, tot onder het zwaard des vijands zelven, opdat hun dood getuigenis gave van der Kerlen onverwinbaren heldenmoed.

Hoe de Kerels ook de Isegrims bij hoopen nedervelden, zij zelven zagen insgelijks velen hunner gezellen onder de slagen des vijands bezwijken, en hun getal was eindelijk zoozeer verminderd dat men niet kon twijfelen of zij zouden welhaast geheel worden verpletterd.

De vijand vuurt bijna niet, en allen zijn overtuigd dat hij de stad niet zal nemen. Werkelijk is dit onmogelijk. Omtrent 's vijands plannen bestaan hier drie meeningen: òf hij zal eene bestorming doen; òf hij zal ons bij verrassing trachten te nemen; òf hij zal zich versterken en overwinteren. Het eerste is minder, maar het tweede het meest waarschijnlijk.

Van dat oogenblik lag het voor de hand eene positie in te nemen, die den heerweg naar de hoofdstad dekte en de Atheensche bevelhebbers in staat stelde de gansche vlakte met het oog te beheerschen en iedere beweging des vijands gade te slaan.

Op die wijze werd op oudejaarsavond van het jaar 1808 Astorga, in Leon, bereikt, maar in welk een toestand! Alleen de spits der regimenten en een paar honderd ruiters hadden Napoleon tot zoover kunnen volgen. De rest lag langs den weg, uitgeput, doodaf. Drie grenadiers der garde hadden onderweg zelfmoord gepleegd, omdat zij niet verder kònden en niet in 's vijands handen wilden vallen.

Nu rooken De dalen als een oogst, op d' akkers aangestoken, Eer 't vuur nog veld wint, en het smeulen van den gloed In vlammen om zich grijpt en zonder teugel woedt. Het was het vuur der twist, verdelgendste aller rampen, Dat rondsloop onder 't Heir, verborgen in die dampen, En 's vijands zegepraal beloofde zonder slag. U danke ik heirvoogdy en schittrend Rijksvermogen.