Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Zooals het hem zijn lichaam had geopenbaard, zoo zoû het hem nu ook zijne ziel openbaren. En kwam er de winter overheen, hij zoû nog staan op de grens van zomer en lente. Wanneer het bloed wegkroop uit dat gezicht, en een bleek masker van kalk met doode oogen achterliet, zoû hij nog alle glans en jeugd behouden hebben. Niet één bloesem zijner schoonheid zoû verwelken.
Twee bloemen, die verwelken! Arme roze, daar liggen nu dijne roode bladeren als bloedvlekken op de sneeuw harer handen gestort. Zij schetst haar smartend beeld zoo juist!
DE BROEDER. Zij zal verwelken en sterven, Rosa. DE ZUSTER. Sterven, sterven! Dit woord doet mij beven.... Sterven moet ik insgelijks, eer ik opvare naar het hooge vaderland! DE BROEDER. De dood, o zuster! moge den booze schrikkelijk zijn, dij zal hij lachend en minnelijk schijnen. DE ZUSTER. En nochtans, ik voel mijne borst door angst beklemd.
Maar als dan het najaar komt en de bloemen verwelken en de bladeren vallen, dan verteren ook, smartelijk als het is om aan te zien de lieve kleine wezentjes en sterven ze. Verdrietig trekken de soldaten verder.
Het was een te zware slag voor hem: van af dien tijd begon het allerbeste en allerschoonste in hem, de liefde tot de menschheid, te verwelken en te verdorren. Vandaar die leegte in hem. "In mij zijn de grootste zielsbewegingen dood" getuigde hij in een brief, "ik leef nog slechts door gewaarwordingen."
Met iederen jaarkring treedt zij even vroolijk en bevallig weer te voorschijn, blozend als de bloemen op het veld, maar niet vatbaar, gelijk deze, om te verwelken.
De keizer heeft het doodvonnis van den moordenaar in levenslange opsluiting. De richting van de spoorlijn is met een kleine door de Kamer goedgekeurd. Verwelken verdorren. Zijn frischheid verliezen. ~Verdorren~ wil zeggen: alle levenssappen verliezen, zoodat het sterven noodzakelijk moet volgen. Deze boom is bijna ~verdord~. ~Verwelken~ ziet meer op het verliezen van frischheid, kleur of geur.
En, zooals vaak in 't Leven 't trotsche en teere Vereend zijn, speelde op 't geel-bebloeide groen Een kinderschare, in roze en witte kleeren, Luid-juichend om den gouden zomer-noen, Zóó blij, zóó blij, als zou nooit leed hun deren Geen Dood dit broze schoon verwelken doen.
"Ik vrees u over eene omstandigheid te spreken, die terloops door u is aangeroerd. Zulke delicate zaken kunnen door woorden verwelken, zoolang zij niet rijp zijn; maar zijn zij rijp, dan laten zij zich niet met een' hamer verbrijzelen.
Het kan licht gebeuren, dat men, de opmerkzaamheid steeds gericht op neergaan, uitleven en verwelken, te veel van de schaduw des doods over het werk laat vallen. Het uitgangspunt van het werk is geweest de behoefte, om de kunst der Van Eyck's en hun volgers beter te verstaan, ze te begrijpen in haar samenhang met het gansche leven van den tijd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek