Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Wat den Engelschen nog tot op den huidigen dag van de Noorwegers en Denen is bijgebleven, laat zich in hoofdzaak in het volgende samentrekken: In de Noordelijke gedeelten van Engeland, die het meest tegenover Denemarken liggen en die door de Noormannen het meest bezocht zijn, in Northumberland, York, enz., waar zij zich de grootste en meest blijvende bezittingen verwierven, verraadt het volk nog nu vele Skandinavische eigenaardigheden.
Dat vraagt men zich dadelijk af, als men er langs gaat. Het is niet moeilijk te raden, dat vele ervan dienst doen als pakhuizen voor copra en specerijen, want dat verraadt de geur; andere zijn nog in de handen van de arabische eigenaars; weer andere zijn de woningen van rijke Indiërs of Parsi's, en de zwijgende bewoners gaan er uit en in als donkere schaduwen.
Deze stem, welke na die van de Brulapen, de krachtigste en verst hoorbare is, welke bij de daar inheemsche Apen voorkomt, verraadt hun aanwezigheid reeds van verre aan den jager, die ze wegens hun malsch en lekker vleesch ijverig vervolgt. Zij zijn buitengewoon zachtaardig van natuur, en worden in de hoogste mate tam en aanhankelijk.
Bevallig zijn haar gestalte en haar kleur, lieftallig hare bewegingen, ook de werkzaamheid der Meeuwen is aantrekkelijk. Haar houding op den vasten grond noemen wij edel, omdat zij een zekere fierheid verraadt; zij gaan goed en betrekkelijk snel.
JULIA. Gij raadt mij, hem mijn liefde weg te schenken? LUCETTA. Ja, zoo gij haar niet weggeworpen acht. JULIA. Van al de rest, heeft hij mij nooit bestormd. LUCETTA. Van al de rest, mint hij u toch het meest. JULIA. Zijn zwijgen toont zijn koel en kil gemoed. LUCETTA. Het heimlijkst vuur brandt met den felsten gloed. JULIA. Hij mint niet, die door niets zijn min verraadt.
De staart, die ver buiten de opening uitsteekt, verraadt de aanwezigheid van het broedende wijfje. Gevangen Araras schijnen van oudsher lievelingen van de Indianen te zijn geweest. "Met levendige belangstelling," zegt Von Humboldt, "zagen wij bij de hutten van de Indianen tamme Araras op de akkers rondvliegen, als bij ons de Duiven.
Het in ernst voor uw hoed op te nemen, is wat al te gek. Het met een: "hé, vindje dat?" af te laten loopen, verraadt volslagen gemis van tegenwoordigheid van geest. Te repliceeren met een hatelijkheid op des critici eigen hoed, is wat kwajongensachtig.
Weinig sprekend het is waar is over het algemeen het Friesche gelaatstype; maar de gedecideerde trek om den ietwat breeden mond en het terugwijkende van de breede kin verraadt toch vrij sterk die beslistheid, die vastheid en vastberadenheid, welke, tot stugheid en onbuigzaamheid aangescherpt, spreekwoordelijk werd.
Er is in zijn oogen niets van dien geest, van dat vuur, dat zoowel deugd als intellectueele begaafdheid verraadt. En dan bovendien nog, mama, ik ben bang dat hij eigenlijk geen goeden smaak heeft. Om muziek schijnt hij weinig te geven, en al bewondert hij nog zoozeer Elinor's teekeningen, 't is niet de bewondering van iemand, die hun waarde beoordeelen kan.
"Ik vond hen," zeide Cedric, zoo goed als hij kon in het Fransch sprekende, "het ergste verwachtende, van het oogenblik af, dat ze wisten, in wiens macht ze gevallen waren." "Hoe, heer monnik?" hernam Front-de-Boeuf, "uwe spraak, dunkt mij, verraadt een Saksische afkomst." "Ik ben opgevoed in het klooster van St. Withold te Burton," antwoordde Cedric.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek