Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 20 juli 2025


Darius wenschte ze los te koopen en bood zijn bondgenootschap aan; maar Alexander verzocht den Perzischen monarch hem "niet als een gelijke, maar als heerscher over Azië" te betitelen; in dit geval zou hem alles verleend worden, wat hij verkoos te vragen. Het scheen voor den jeugdigen veroveraar geen verschil te maken, waar een stad gelegen was of hoe zij werd verdedigd.

Niet zoodra was dit bevel gegeven, of drie of vier van de matrozen sprongen met dreigende gebaren op en zwoeren, dat zij voor dien man niet terug wilden keeren, dat hij de oorzaak was van hunne ellende, en dat, als ik zijn lot verkoos te deelen, dit hun goed was, maar in de boot wilden zij hem niet hebben.

Hieruit vloeit verder voort, dat de Wilde Kat niet als stammoeder van de Huiskat aangemerkt mag worden; want destijds waren er in Engeland zooveel Wilde Katten, dat het niet moeielijk zou zijn geweest, om zooveel jonge dieren van deze soort, als men verkoos, te vangen, ten einde ze te temmen.

Geen enkel voorstel tot een vergelijk verkoos Bonaparte aan te hooren. "Al wilden jelui het strand met goud bevloeren, neen, zeg ik. Zelfs de schatten van Peru wegen niet op tegen het bloed van maar één mijner soldaten."

Hij verkoos zijn hart onuitgesproken te laten met de dwalende hoop, dat het toeval, het heerlijk toeval, dat hij aanbad, Mevena's gelaat met lieven glans tot hem mocht keeren. Bij den dageraad nog lag hij, het hoofd in de hand geleund, in grillig gemijmer over zijn verleden.

Als moeder Cascabel het een of ander bepaald verkoos, dan dacht niemand er aan zich te verzetten. Twee uren later kwamen ook Sergius en Jan terug, op eenigen afstand gevolgd door Wagram, wien de jacht veel te vroeg eindigde, want dolgraag had hij nog in deze wildrijke bosschen eene poos huis gehouden.

Ik antwoordde hem met stil, doch vast besluit, dat mij alles gelijk was; maar dat ik, als uitgedaagde, de pistolen tot het tweegevecht verkoos, om reden dat door dit wapen de zaak zich spoediger en ernstiger liet beslissen: het ergste was mij het beste.... Omtrent zeven uren des morgens werd de sergeant uit de politiekamer gelaten; ik bleef diensvolgens alleen.

Den zelfden dag kreeg ik verlof, om, wanneer ik het verkoos, naar Paramaribo te gaan, om my te herstellen. Ik was over dit verlof verblyd, en maakte my met eenige andere Officiers gereed om te vertrekken. Wy lieten den Colonel agter ons aan het hoofd van eene krygsbende, waar van de beste uit den hoop een Pagters kar in Engeland ontcierd zoude hebben.

Ja, dat zou in dit geval niet anders kunnen, stemde Sergius toe. Niet anders kunnen! riep Cascabel uit. Ik zag nog liever... Weet gij dan misschien wat beters? Zoo vraagt men de boeren de kunst af! Meer verkoos Cascabel niet te zeggen. Maar er flikkerde iets in zijne oogen en er speelde een glimlach om zijnen mond, die meer zeide dan duizend woorden.

Hij glimlacht, André: hij gluurt even naar mij, Ik weet het: hij werkt met halve kracht. Hij zoû den Leeuw dadelijk hebben, op zijn rug, als hij, André, het verkoos. Hij werkt en schudt en hijgt. ... Mooi zoo: hij truqueert goed. ... In het publiek wordt gewed. Wedt maar op, oude jongens, maar weet, dat de duc de Voorzienigheid was! André doet zelfs de verboden trucs!

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek