Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Maar als, ondanks vèrgaande, wezenlijke overeenkomst, de uitwendige deelen voelbare verschillen vertoonen, dan zijn het onderscheidene soorten van eenzelfde geslacht. Het belangrijke onderzoek naar de onderlinge betrekkingen bepaalt zich niet tot het vergelijken van klassen, families of zelfs soorten, maar omvat ook een behandeling van de samenstellende deelen der individuen.
Zij waren als stillen droeve door gebroken stemmen geneuriede melodieën, eerst zachtjes uitgebeefd, daarna angstig verstommend, daarna samenklinkend in een doodelijk dof koor en weêr vergaande in de sombere stilte.
Het deed mij genoegen, dat ik hier een groot aantal schedels kon krijgen, dank zij de eigenaardige begrafenismethode, die er gebruikelijk is. Men legde op Gaua namelijk den mannelijken doode op een verhoogd bed in de hut, waaronder men een sterk rookend vuur onderhield. De weduwen en de naaste verwanten moesten als teeken van rouw naast het vergaande lijk slapen.
Niet eens zal men komen wat ik liever zou hebben want kaarten bekoren mij niet met viool en strijkstok bij mijn graf, opdat mijn schim, die om 't vergaande stof zweeft, mag wiegen op den stroom der tonen als een zwaan op de vonkelende golven. Marianne Sinclaire zat op een stillen namiddag in 't eind van Augustus in haar kamer en maakte haar brieven en oude papieren in orde.
Die klacht, op haar lippen vergaande, viel haar hoofd achterwaarts, en haar lichaam hing slap over de arm van de schaker.
De stem gelijk, die door de ziel blijft zweven Als na des menschen zomer, 't najaar koomt, En zingt de schoonheid van 't vergaande leven Dat niet-zijn wacht, maar van herleven droomt. Als ik de beesten in den bleeken dag Zie grazen met den kalmen kop gebogen, Den najaarshemel grauw en onbewogen, Het land in vrede of alles rusten mag,
Ja, toch Eén, het Eenge, wat bestaat, Dat droomt, zichzelf genoeg en nooit vergaande, Het Absolute, bóven Goed en Kwaad; Diep in-zich weet het zich 't Alleen-Bestaande. De wijsgeer noemde 't God, met kalme stem: Wij voelen, weten, denken niets dan Hèm.
Tronen, altaren, kerkers, rechterzetels, Waarop, waarnaast, ellendelingen droegen Schepters, tiara's, zwaarden, ketens, boeken Beredeneerd onrecht, gevleid door domheid, Waren gelijk die monsterlijk-barbaarsche Gestalten, geesten van vergeten roem, Die van hun onversleten obelisken Staren in zegepraal over paleizen En tomben van wie hun verwinnaars waren, Rondom vergaande.
Zoo stijgt er en drijft er de ziel van den dichter, waar hij stormt en juicht en weent en mijmert, eenzaam onder de blauwe oneindigheid, wijl om hem, en langs hem en onder hem, de rijkdommen zijn, veelkleurig, veelvormig, maar onder zijn hooge stemming verzonken en schier vergaande, gelijk de zoovele gebrokenheidjes geworden van het leven binnen in hem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek