Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
67 stil gebleven staan uit verwondering met de anderen, hij opende vóór de anderen de keel, die van buiten aan alle kant bloedrood was; 70 en zeide: "O gij, wien geen schuld veroordeelt, en wien ik vroeger reeds zag in het latijnsche land, indien te groote gelijkenis mij niet verschalkt,
Vergeet ge toch ook maar éen oogenblik, dat al wat ge boven de wereld vooruit hebt, u uit genade toekwam, en dat al wat ge in die wereld veroordeelt, in kiem in uzelven schuilt, dan kruipt de duivel van den hoogmoed in uw hart en uw ziel is vergiftigd. Daarom is het zoo goed, dat apostolisch zeggen van »denzelfden klomp« ons gedurig in het oor te laten dreunen.
Van de eenige groote misdaad, die Columbus werkelijk veroordeelt, dat hij nl. uit gouddorst een millioen menschen in onuitsprekelijke ellende stortte, spraken zij niet eens. Met de wilden zelf hadden zij geen medelijden. Columbus kwam telkens tusschenbeide, om hen tegen de onmenschelijke wreedheid van de trotsche edellieden en onbeschaafde matrozen te beschermen.
Maar achteraf krijgt hij een tegenzin in "dat geheel afhankelijk maken van eigen meening van het oordeel der kerk, zegge van eenige domme, dikwijls slechte priesters." Dit veroordeelt hij als geestelijke slavernij. Wezenlijke belangstelling heeft hij voor letterkunde.
En als er dan in die kerk wierd omgegaan om »armengeld«, en dat geld wierd straks uitgedeeld, o, zeg zelf, wat viel er dan te merken van ambtsdragers van Koning Jezus, die in zijn Naam aan zijn bruiloftskinderen het goed van hun Koning uitdeelden; en hoe bijna altoos was het dan een aalmoes, die schier hoonde en beleedigde! Dit nu oordeelt en veroordeelt de Heere.
Geen, ernst zooals die gewoonlijk begrepen wordt, geen ernst, die zuur kijkt en de, wenkbrauwen samentrekt met de sombere voorhoofdsrimpels, die smaalt op alle stof, op alle zinlijkheid, op alle schoon van vormen en kleuren, en voor wien eindelijk niets van het leven overblijft dan eene dorre, kale woestijn; geen ernst, die konfijt in suikerzoet geteem, of veroordeelt in harde liefdeloosheid.
Een misstap, een misdaad die op onmenschelijke wijze gestraft is, de weerstand tegen de buitensporigheden van die macht, vrees voor verschrikkelijke folteringen, dat drijft deze voor altijd uit de samenleving en veroordeelt ze om of te moorden of te sterven. Het schrikbewind van de guardia civil sluit hun de deur voor berouw.
Ik heb nimmer een enkelen gezien, die, om welke reden het ook wezen mogt, tranen storte; en echter bidden zy met den sterksten aandrang om genade, wanneer men hen veröordeelt, om gegeesseld te worden voor misdryven, welken zy erkennen; maar indien zy vermeenen de kastyding niet verdiend te hebben, maken zy zig zelf byna oogenblikkelyk van kant.
Niet? Zwijgt iedereen? Dan veroordeelt u hem!" Hij hief het mes op, maar een jong meisje liep ijlings op hem toe en hield met haar teedere handen zijn arm tegen. 't Was Maria Clara. Ibarra keek haar aan alsof hij krankzinnig was geworden. Langzamerhand verslapte de krampgreep van zijn vingers en liet hij 't lichaam van den monnik los. 't Mes ontgleed hem.
De Heere, die te Kana wijn voor de bruiloft schonk, veroordeelt de vreugde en vroolijkheid des harten niet. Humor vloeide vaak van zijn eigen lippen. Er is een tijd van weenen, o, gewisselijk; maar met nadruk stelt de Schrift er een tijd om te lachen naast. Neen, de vraag gaat veel dieper en dringt tot den wortel van uw wezen door.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek